Bence yaştan çok iki insanın aynı dili konuşabilmesi ve hayatı aynı standartta yaşayabilmesi gerekir. Yaş farkımız dokuz. O çalışan ve vakitsiz biri ben öğrenci ve vakti bol biriyim. Kendimi onunla çoğu zaman kısıtlanmış ve monoton hissediyorum. Çünkü ani bir plan yapıp bir şehir veya etkinliğe gidemiyoruz. Sürekli onun saatlerine uymak zorundayım. O deneyimli biri hayat onu kalıplaştırmış, çizmiş, karalamış ama ben öyle değilim. Çizgilerim, sınırlarım, bir iş sorumluluğum, hesap vereceğim kimse yok kafama göre yaşıyorum. Her zaman yaş farkını savundum ama yanıldım. insan yaşı değil hayatı yaşayabileceği biriyle birlikte olmalı. insan Haftada birkaç akşam sürekli aynı yerde aynı mekanda aynı kahveyi içmemeli veya bir etkinlik için yıllık izni beklememeli.
O Hayatının rayını, karekterini oturtmuş. Ben değişiyorum. Onunla tanıştığım ben ile bugünki ben aynı değil. Ama o ilk tanıştığım insan. Çabalıyorum alttan alıyorum, anlayış göstermeye ve uzlaşımcı olmaya çalışıyorum. Onu anlıyorum. Ama rahatsız olduğum şeyleri ona söylüyorum asla eylemleri değişemiyor, düzelmiyor. Ona bende rahatsız olduğun şeyleri rahatlıkla değiştirebileceğimi söylüyorum. Ama bu onun için kolay değil. Standartlarını oturtmuş.
Yaş önemli değil. Asıl olan hayatı benzer standartlarda yaşayabilecek. Bir sabah plansız bir kahvaltı, etkinliğe veya evden öylesine çıkıp birlikte yürüyebilmek isterdim. Keşke arkadaş kalsaydık diyorum son zamanlarda.
Çocuk büyütecek yaşa gelen kadınlar başka bir adamı değil de kendi çocuğunu buyutmeyi tercih ederler. Erkek yaşça büyük olgun karizma ve yakışıklı olmalıdır.
çocuk gibi bir adam olur, kendi hayatını idame edemez. işte onun kendinden büyük bir kadınla evlenmesi iyi olur. ama normal bir evlilikten bahsediyorsak yaş pek sorun olmasada, erkeğin kadından 1-5 yaş büyük olması iyidir.
