"neyi seveceğimiz" konusunda dahi o kadar bilgisiz ve koca birer cahiliz ki... vakti ile yıldız tilbe dinleyen bir sevgilim vardı. sırf bu bile kendisini "ideal sevgili" olma halinin uzağında tutardı ama severdim, hala severim. en ufak bir kötülüğünü görmedim beni sevmesi dışında.
sanki elimizde mi "kimi" ve "nasıl" seveceğimiz? sevmeyi en çok da köpeklerden öğrenmişsek hele ki bunu ne kadar da bilemeyeceğimizi dahi bilemez halde oluyoruz.
öncelikle hep seninle ilgilenecek. senden başkasına ihtiyaç duymayacak. Kıskanacak. Ama ölçülü bir şekilde. Yalan söylemeyecek. Sana her zaman güvenecek. Daha sıralanır bu liste. Ama ilk akla bunlar gelir.
herkes için farklıdır, o farklan çok iyi oldu çok ta güzel oldu tamam mı, ha, kimse kimsenin idealine karışamaz, ideal kurban olduğum cenaballahtan geliyor olabilir, lakin ki öyle değildir.
En iyi arkadaş ideal sevgilidir. Sohbet edersin, aynı şeyleri seversin, birbirinize piçlik falan yaparsınız mesele en iyi arkadaşını karşı cinsten bulmakta.
