ütopik olmayan ancak türkiye şartlarında imkansıza yakın olan ülkedir.
bana göre bu ülkede olması gerekenler:
-her kim olursa olsun yüzü göründüğü sürece istediği kıyafeti istediği yerde (evet öğretmen de olsa) giyebilir.
-14-15 yaşına kadar (aslında 18 olması en mantıklı ama o baya ütopik olurdu) hiç bir çocuğa din, siyaset, akım fikrinin aktarılmaya çalışılmaması
-din hanesinin olmaması
-belirli yaştan sonra insanlara bütün din ve akımların anlatılması (en azından hala ayakta olanlar)
-isteyenin istediği dilde konuşabilmesi, okul açabilmesi, eğitim verebilmesi.
-çöpünü ayrıştıran ve geri dönüşümde kullanan, geri kalanıyla da enerji ihtiyacını geliştiren bir ülke
-üniversitelerin tam bağımsız olması, sadece devletin hoca ve öğrencileri bir şeyler geliştirmeye yöneltmesi, teoriğin pratiğe de yönelmesi
-gelir arasındaki farkları sınırlarla devletin belirlemesi, bir miktardan daha fakir veya daha zengin olmanın devlet eliyle engellenmesi
-asgari maaşla beraber asgari oran belirlenmesi. yani bir kişi ürettiği değerin en azından yüzde 10'unu almalı gibi.
-rüşvetin cezasının memurluktan ömür boyu uzaklaştırma olması ve bunun daima ve adamakıllı denetlenmesi
-insan hakları sözleşmesine tam olarak uyulması ve yasadaki bu sözleşmeye uymayan maddelerin değiştirilmesi
-hakaret olmamak şartıyla her şeyin (evet hem de her şeyin) söylene bilip, yazılabilmesi
-kişisel iflasın yasalarda var olması
-bankaların haksız onlarca kazancının önünün kesilmesi
-şirketlerin kartelleşmesinin önüne geçmek için her türlü önlemi alan bir devlet olmalı
-üretimin artması için daima inşaat yapan değil, daima sanayi kurup daha sonra bunu ederinden daha fazlasına satan ve oluşan parayla daha da fazla sanayi kuran bir devlet
-her milletvekilinin dönem sonunda yargılanması ve bunun açık bir şekilde yapılması
-bütün davaların internet üzerinden izlenebilmesi, açıklanan kanıt ve belgelere bakılabilmesi
-tecavüz, kadına şiddet, adam öldürmeye teşebbüs gibi suçlara gerçekten nitelikli cezalar verilmesi
-hapislerin insani şartlara çekilmesi ve işkence denemesinin dahi adı geçtiği anda soruşturmaların gerçek anlamda yapılması
-isteyenin istediğiyle evlenebilmesi
-zorunlu askerliğin kaldırılması
-insanların milletvekillerini kendilerinin seçmesi, daha sonra partilerin oylanması (partinizden girecek adam gibi adamları siz seçebilirsiniz)
-partilerin etnik kimlik, din, atatürk gibi bazı değerleri kullanmalarının kesinlikle yasaklanması
-eğitimin ücretsiz olması (hatta ekonominin gelişmiş olması durumunda okuyan çocuk için aileye para verilmesi)
-18 yaşından küçüklerin çalışmasının yasaklanması
-Özel üniversitelerin kapatılması
-özel yardım kuruluşlarının her bir kaleminin kontrol edilmesi
-basının istediği haberi kanıt sunarak veya iddia edildi şeklinde haber yapması ve eğer doğru değilse bir kaç defa aynı yayın kuşağında iddiamız yanlışmış diye söylemek zorunda olması
-basında tekelin engellenmesi
-milletvekillerinin ve yakınlarının çalıştıkları süre boyunca herhangi bir şirkete sahip olma, ortak olma, yönetici kadrosunda olma imkanının olmaması. yine milletvekilliği bittikten sonra da bu şartın devam etmesi (özel izinler hariç-ve bu belirli bir sermaye tutarıyla sınırlandırılır bakkalın var diye kimse bir şey demez amk)
-barajın tamamen kalkması
şimdilik bunlar ancak daha da gelir aklıma elbette..
aristokrasi ile yönetilen ülkedir. yönetici sınıf filozoflardan oluşacak, başlarında da dino Zoff bulunacaktır. (101 kişilik kurul)
antik yunan filozofu Platon insanları üç gruba ayırır. altın, gümüş, bronz ruhlu insanlar.
bronz ruhlu olanlar için para, malk mülk önemlidir. bunlar esnaf, işçi, köylü takımı oluyor.
gümüş ruhlu insanlar asker ve Devlet memuru olup mülk edinmeleri yasaktır.
altın ruhlu insanlar ise yönetici sınıfıdır. ülkede tüm kararları bunlar alır.
cumhuriyet eşitlik demek olduğundan gözünü hırs bürümüş bronz ruhlu insanlar baştadır. ve bunların yönetiminden fayda gelmez. yönetici kendisiyle ilgili en ufak bir beklentisi olmayan, sadece toplumu düşünen insan olmalıdır. bu kişiler de dünya ve bedensel zevklerinden tamamen arınmış olan filozoflardır. ülkemiz diliyle söylersek dervişlerdir.
Thomas more - ütopyası ve,
platon - ideal devletinde de goruldugu gibi "ütopiktir"
yoktur ideal, her bireyin kendi ideali vardır ve devletin ideali herkesin isteklerine cevap veremez. bu gibi sebeplerle olmasi gereken en fazla olan gorusun hakimiyetidir ki bu da demokrasi demektir.
inadına demokrat genclik.
