Öldürmek doğru bir sonuç değildir hadım etmekle doğru bir sonuç belki olur ama bence önünü kullanan arkasını meşgul edeceksin ki bak bak alim duyan yapar mi yapmaz mi..
hem ab standartın(sanki ordayız demeyin iyice yobaz görürler) düşmek demektir hem de haksız idamların iftiraların önünü açmak demektir. ve tüm kanunlar gibi önceki suçlar için uygulanamaz.
dikkat uzun yazı ! komikli, cinsel içerikli hiç değil. ona göre yani. bir, iki, üç başlıyorum:
idam cezası, bilenin bilmeyenin gaza gelip istediği şey. sonda söyleyeceğimi başta söyleyeyim. Kanunilik ilkesi'ne göre suçu işlediğinde idam cezası yoksa idam cezası verilemez. ceza yasası geriye yürümez. geriye yürüse bile sanığın lehine olmalı. ağırlaştırılmış müebbet hapis idama göre daha hafif. daha can tatlıdır.
ceza hukuku hocamız anlattırdı ki, ceza hukukunu suçlular geliştirir. yani dün suç olmayan bugün suç olabilir. bakınız "hacker"lık. 50 yıl önce suç değildi. yani kanunlar ve cezalar suçlulardan dolayı yenilenir.
ölüm cezası tarihten beri var olan bir ceza. peki size bir soru: ölüm cezası olduğu halde bir insan neden bu suçu işler? cezanın sonucunu bilmiyor muydu ? elbette bilir. eğer cezalar tek başına caydırıcı olsaydı, dünyada bir kişi idam edilirdi ve herkes bundan ibret alıp bir daha yapmazdı. yani sallandırınca bir kişiyi her şey çözülürdü. eee bugün ışid ve pkk çatışıyor. birbirini kısas olarak cezalandırınca cayıyorlar mı? iran pejaklıyı asıyor. olay bitiyor mu ? afganistan, hindistan, pakistan sürekli idam cezası veriyor. hem de tecavüz cezasına. abd seri katili iğne ile öldürüyor. bir daha seri katil çıkmıyor mu?
ben idam yerine psikolojik şiddetten yanayım. ölüm çok kolay geliyor. delirtmeyecek ama süründürecek bu uygulamalar mevcut. açıkça söylenmese de bunun uygulamaları var.
sonuç odaklı düşünmemeliyiz. suçu işleyen(ler)i öldürmek kolay. esas mesele, suçun işlenmemesi veya önlenmesi noktasında ne yapabiliriz ona bakmalıyız. suçun cezası ölüm dahi olsa insanı korkutmuyor. belki bu durumu kavrayamıyor bile. ceza vererek suçlular azalmaz. toplum eğitilmeli. önemli olan zihniyeti değiştirmek ve adaletin gücünü ortaya koyup suç işlerken bile o an adaletin gücü aklına gelmeli; kişiyi tereddüte düşürmeli. yine de suç işlerse o kişinin bileceği iş. Cesare Beccaria der ki, "cezanın ağırlığı idam dahi olsa caydırıcı değildir. insanları suç işlemekten caydıran, cezanın mutlak olarak kendisine uygulanacağını bilmektir." ceza ağır olmasa bile, suçunun tespit edilip koşullar ne olursa olsun yargılanacağını bilmesi duygusu olmalı. hatta yüksek makamlarda tanıdığı olsa da onu asla kurtaramayacağını bilmesidir.
sevgisizliğe mahkum olmuş insan her şeyi yapar. nefret ortamında balık baştan kokuyor. devlet erki insana özellikle de kadına, çocuğa bakışını düzeltmelidir. her türlü aşağılama ve hor görülme sonrası bir de üzerine hukuk bu konuda hiçbir şey yapmazsa insanlar bundan cesaret alır. akp'nin icraatleri:
liste daha da uzardı da midem bulandı bu zalim ve iğrenç insanlardan. şimdi bunlar idam diye haykırıyorlar. be utanmazlar, önce adaleti; sonra insanların insanca yaşaması için mücadele edin. engelleyemediğin cinayete kılıf bulmak kolaydır! popülizm duygusuyla toplumun acılarından faydalanıp "idam gelsin" diye toplumu gazlamak yanlış. hele ki iktidar partisi iken, elini kolunu tutan yokken bol keseden sallama! bir insanı asınca her şey çözülmüyor. tek bir kişiyi günah keçisi haline getirip tüm toplum bu kişi üzerinden yargılanamaz. tek suçlu o kişi(ler) mi yoksa toplum, devlet bu olaya dahil mi ona bakılmalı.
aynı cezası hukukuna sorduk. hocam sizin kızınıza kötü şeyler yapsalar ne olur dedik. her şeye rağmen hukuka güvenelim diyeceğim ama ülkenin durumu pek öyle değil. valla çocuklar, devletten önce yakalayabiliyorsam cezasını ben verirdim. yani önemli olan, mağdurun tatminidir. giden gelmeyecek; en azından onun cehennemi ben olayım da biraz olsun yüreğim soğusun düşüncesi var.
bir konuyla alaka kurmadan, ilgili ve ilgisiz olarak şu kitaplara bir bakıverin:
şu an suçsuz onlarca insan müebbet yerken ve 'seni yanlışlıkla cezalandırdık kusura bakma' gibi açıklamalar yapılan bir ülkede kaldırılması isabet olan ceza.
toplum vicdanını derinden sarsan her olayda (genç kız tecavüzleri/cinayetleri, şehit haberleri vs) tekrar gündeme gelir.
2 sebepten dolayı idam cezası geri gelmemelidir:
1) kapsamı genişletilme ihtimali: bugün sadece belli suçlar için başlatacağız diye idamı geri getirmek, yarın başka suçları da içine alacak şekilde genişletilebilir. bugün atıyorum bebeklere tecavüz edenlere idam cezası vermeye başlasa devlet, yarın hükümetin görüşüne göre din düşmanlarına, siyasi mahkumlara vs vermeyeceğini kim garanti edebilir?
2) hata payı: idam cezası geri dönüşü olmayan bir cezadır. her ne kadar bugün kesinlikle emin olduklarımıza bu cezayı vereceğiz deseniz de, belli durumlarda insanlar masum olmalarına ramen hüküm giyebilirler ve eğer idam cezası uygulanırsa o insanı geri getirmenin hiçbir yolu yoktur.
elma ile armutu toplamamak lazım. adalet sistemini işletemeyip herkesi asalım demek makul bir bakış açısı değildir. tecavüzcüler iyi hal indiriminden yararlanıyor. maktulün rızası vardı deniyor. 14 yaşında tecavüze uğrayan ama bundan etkilenmediği konusunda devletin rapor verdiği insanlar var.
asalım keselim diye ortaya çıkanlar çocuk gelinler için ses çıkarmalı. özgecan aslan olayı bugün unutuldu. bu bizim toplumsal eksikliğimiz. medya dönem dönem halkı manipüle ediyor ama medya etkisi kesilince kimse bir şey hatırlamıyor. münevver karabulutu kim hatırlıyor ne yapıldı tekrar edilmemesi için.
kadından ve aileden sorumlu bakan dini hassasiyetleri olan biri ise ve dinin kadınlara biçtiği rol hepimizin malumu ise davalıların avukatı da utanmadan sorar boş minibüse neden bindi diye.
Sen git suçsuz günahsız adamı öldür, sabileri babasız anasız bırak, bi kızcağıza tecavüz et hayvanca öldür parçala, bi insanın bütün varını yoğunu koyup aldığı arabayı yak, askeri polisi bi ton patlayıcıyla, parçaları bile bulunmayacak şekilde öldür, ailesinin gözü önünde insanları kurşunla, sonra utanmadan demokrasiden faydalan, siktir ordan, o mağdurların hakkı yokmuydu demokrasiden faydalanmaya, sikmişim demokrasisini.
" kısasta sizin için hayat vardır "
Evet, kasten adam öldüren ve suçunu net olarak kanıtlanmış kişiler bu cezaya carptırılmalıdır.
Yoksa dışardakı masum ınsanaların yaşamını güvenceye alamayız.
Şimdi Diyarbakır surda sallandıracaksın 10 tanesini bakalım kimse teröre yataklık ve yandaşlık yapıyormu.
Ama sen buna çağ dısılık, gericilik dersen bol bol şehit cenazesi kaldırırsın.
Dikkat edin! Idama ve kısasa karşı çıkanlar hep lüks ve güvenli yerlerde yaşarlar.
Şimdiki şereften uzak insan artıklarına idam ödül gelir. Tecavüz mü etti orasını kör makasla kıtır kıtır kesip ağzına vereceksin, açılmış yarayı da tuzlayıp döveceksin. Siciline de tecavüzcü yaazacaksın ki bir daha eli ekmek tutmasın sefalet içinde gebersin. Bu da bir fikir. Saygılar.
çok uç noktalarda verilmesi gereken ceza. Örneğin özgecan arslan olayı. Bir kıza tecavüze yelten, sonra direnince defalarca bıçakla, o kız acı içinde saatlerce kan kaybetsin. Sonra kankam dediğin başka bir organizma ve babanı çağır. Benzinciden benzin alın, kızın tırnak arasında dna örneği kalmıştır diye kızın ellerini kes(ki bu olay yaşanırken hala canlı olma ihtimali var). Sonra götür tanınmasın diye bir annenin, babanın kuzusunu yak.
Üstelik bu olayı gerçekleştiren 3 organizma da baba. Bir tanesinin küçücük kızı var. Böyle adamların, daha doğrusu canavaların yaşaması abes. Bu organizmaların suçu sabit ve vahşice. Bu tarz caniliklere hiç düşünmeden idam cezası verilmeli.
