oyunculuk eğitimi almış olup televizyonculuğa hbb'de başlayan, daha sonra brt'de yayımlanan hayat güzeldir programıyla ünlenen, tgrt dahil bilumum kanalda boy gösteren, şu sıralar vatan gazetesinde yazarlık yapıp, iki aile dizisinde emre kınay'la başrolü paylaşan, kısacası ne iş yaptığı belli olmayan şahsiyet.
benim bu seneki nobel ödül adayım. hayır kadın o kadar muhteşem ki herşeyi yapabiliyor, nobelin hangi alanına aday göstersek? dizi çekebiliyor, kitap yazabiliyor, tv'de program yapabiliyor, özel hayatını gözümüze sokabiliyor, (ilgilenmesek dahi!!), feminizmden dem vurabiliyor, evlenip ayrılıyor, gazeteci takılıyor.. ben onu betimlerken yıprandım, yoruldum ama o sosyal kelebek edasından, sevgi dolu olduğunu sandığı iğrenç yapmacık bakış&gülüşlerindan, buğulu sesinden bir türlü yorulmak bilmedi!! esra ceyhan'la ayşe kulin'i ve az bir miktar de seda sayan'ı birbirine karıştırıp üstüne bir tutam tuna kiremitçi ** serpiştirip servis edebiliriz. afiyet olsun.
köşe yazılarında hepimizin hayatından bir parça bulabilecegimiz bir sevgi insanı. vatan gazetesinde yazmaktadır yıllardır.gazeteya aldırdıgı eski eşi Tuna Kiremitçi ile aynı gazetede yazması da kaderin bir cilvesidir.
şairliği sadece sunay akın'dan yılmaz erdoğan'dan ibaret zanneden kişiciklerin kadın kahramanı. o kadar riyakar, o kadar basit, o kadar sahte tavırları vardır ki bu hatun kişinin yanağındaki gamzeler bile yapmacık mı diye düşünmekten alamıyorum bazen kendimi. bazen ezilenlerin sesi oluyor bu iclal karısı bazen aydın(cık), bazen dişi bir panter gibi hırlıyor milletin karşısında bazen de kedi misali miyavlıyor gazeteci er kişilerin yanında aldatıldım acısınlar bana deyu. ha bir de tuna bey'e yazdığı yazının sonlarına doğru kürt kadını diye vurgulama yapmıştır ki orada da beni benden aldı zaten, ki daha dünya kadar laf sayardım da burada salon erkeği kimliğim zedelenir. bu arada yeni farkettim bende aynı onun gibi yazmısım be. **
vatan gazetesinde köşe yazarlığı değil , günlük yazarlığı yapar . sadece başlıklarına bakarak geçtiğim şahsın bugünkü başlığının yeni başlayanlar için hayat olduğunu görmemle sözlük takipçisi olduğunu farketmem; bünyede kocaman bir hassiktir hissiyatı uyandırmıştır. hayatı minimal şiir tadında yaşar , en siktiri boktan durumları heidi macerası gibi anlatır ki bu da bize acilen bayburt a gitmesi gerektiğini gösterir .*
29 kasım fenerbahçe beşiktaş maçının rüştü saraçoğlu diye bir stadda oynandığı zanneden ve bununla da kalmayarak üstüne üstlük bir de spor yazısı yaza(bile)n kadın..
yazıları ile insanı bunalıma sokabilecek bir yazardır. severim kalemini, anlatımını, düşüncelerini.
her duruma verecek cevabı olanlardan içten yazıları olan ve arkasından taklitçi ayşe özyılmazelin geldiğini düşündüğüm yazardır. *
örnek vermek gerekirse,
Belki de sen iyi bir derssin bana. Senden sonra sevebileceğim biri mutlaka olacaktır. Kötüler kötüsü şablonun bundan böyle iyileri daha çabuk bulmama yardıma olacak...
Bu aynlığa öyle güzel hazırladın ki kendini. Öyle geri dönüşsüz, öyle derindi ki attığın keşkeler... Bana yaşattığın her şeye teşekkür ederim. iyi ve kötülere. Ama yine de. Bitirmeden bilmeni istediğim birkaç şey var...
Biz seninle. Kocaman bir bahçe gibiydik. Büyük bir göl. Püfür püfür bir bulut. Her aşkın ilk günü böyle midir? iki kişi bir bütün olunca kaplar mı her yanı?
Aral Gölü'nün hikâyesini anımsıyor musun?
Televizyonda bir klibe rastlamıştık. "Neresi burası?" diye sormuştuk. Ahmet bizdeydi. "Aral Gölü'ymüş bir zamanlar," demiş ve anlatmaya başlamıştı...
"insanoğlunun kendi elleri ile doğaya verdiği gözle görülür en büyük zarar, en büyük ihanet," diye...
"Bir zamanlar Aral Gölü dünyanın en büyük dördüncü gölüymüş. Bu gölün kenannda bir liman kenti varmış; Munyak. Şimdi Munyak'ta gökyüzünü toz ve tuz kaplamış durumda ve bebekler orada çok yaşamıyor. Çünkü bir zamanlar su olan yerlerde şimdi çürümüş gemiler ve iskeleler var. Çünkü artık su çok içerde. Çünkü Aral Gölü haritada artık biribirinden kopmak üzere olan iki küçük su lekesi."
Üzüntüyle ekrana bakmıştık. Ahmet anlatıp duruyordu. "Kuzeyde buzların erimesine ve sera etkisine neden olan olan tozlann yüzde onu Aral'ın kurumuş tabanından çıkıyormuş. Artık kurtarma çalışmaları."
Ahmet konuşurken sana bakmıştım. ikimiz Aral Gölü'ne benzemeye başlamıştık.
Sen ısrarla yollanmızı başka yönlere çevirmeye çalışıyordun. Israrla kurutuyordun beslediğimiz iç denizi. Bugüne geleceğimiz belliydi. "Kendi hayatlarımız" derken "biz" olmaya hevessiz gönlün kuruttu işte sonunda "biz" !.
Evet gidiyorum şimdi. Arkamda bir toz bulutu bırakarak. Sen belki çok sonra farkedeceksin çürüttüğün gemileri, ıssız bıraktığın iskeleleri.
Ama bu senin kararındı.
Dost olmak yok bende. "istediğin zaman ara beni, başın sıkıştığında ben buradayım," filan gibi sakın kurma bu cümleleri.
Sana güzel bir yaz günü gelmiştim. Karlı bir sabahta gidiyorum. Beş mevsim yasamışız beraber. Beş mevsim bir "iç denizi" kurutmaya yetti.
işte böyle sevgili...
Biz artik seninle haritada iki küçük su lekesi,
Hiçbir nehir kavuşturamaz bizi.
michael jackson için yazdığı yazılar hakkında bir çuval dolusu küfürü hakeden kadın.
"Derisinin rengini açtırmak, yüzünün şeklini değiştirmek için geçirdiği onlarca ameliyat ve aldığı hormonlar yüzünden beklediğinden daha kısa bir süre içinde kanser olmuştu ve 50 yaşında, paçavraya dönmüş bir çocuk olarak, borç içinde öldü Michael Jackson."
"Zenci bir erkek olarak dünyaya geldi ama beyaz bir kadın olarak ölecek diyorlardı... Düşmüş ve tanımlanamaz bir yaratıktı artık."
"Anne babalar, çocukları sanatçı olsun istemezler..."
eh ben de şunu soruyorum: sen kimsin ya, kendine yazar mı diyorsun? seni o köşeye hangi embesil, yazar diye oturttu. michael davadan aklanmış. suçsuzluğu ispat edilmiş. hala bu neyin kuyruk acısı. nasıl bir zekanın ürünüdür bu yazdıkların. michael hakkında atıp tutarken kaç kez mahkemesini yakından inceleme görme fırsatın oldu senin?
şimdi ben de soruyorum kim iclal aydın gibi bağnaz, diplomalı cahil olmak ister? neden polemik yarattığını da anlamadık senin. prim yaparak maaşına zam mı istiyorsun.
iclal aydın belki çok iyi bir yazar değildir ancak en azından michael jackson'ın istismar ettiği çocuğun davayı geri çekmesi için milyon dolarlar vererek anlaşma yaptığını bilen bir kadındır.
son malum micheal jakson yazısıyla baltayı taşa vurmuş kadın.
sen o kadar da parlat , aristokrat havalarıyla hanımefendilik pozları, kırılgan ama toparlanmış yüreği pıt pıt çarpan hüzünlü ama güçlü kadın imajını, sonra da böyle pırtlayıversin içindeki bildiğimiz mahalle dilberi.
sözlüklerde dilinin kemiği olmayan yazarlar bile milyonlarca fanı olan, dünyanın en tanınan efsaneleşmiş straın arkasından ona "paçavra" demediler. düşünenleri olmuştur belki ama böyle bir şeyi yazacak kadar da dangoz değiliz diye düşünmüş olabilirler doğrusu.
onlar bile iclal aydın olmak istemez, eminim.
verdiği imaj ile gerçek zihni arasında aslında ne kadar fark olduğunu bizlere michael jackson yazısında göstermiştir. bu mu saygın(!) kişilerin yapması gereken davranıştır. yazıklar olsun.
