ne kadar güzel bi fantezi olursa olsun, ne kadar huzur verici olursa olsun, tam içinde rahatlamışken akla illaki bülent ersoy'u getirecek ve zevki kabusa dönüştürecek eylemdir.
ya da içinden bülent ersoy çıkma korkusu yaşatır insana.
süt bulamayan bu kadar çocuk varken... midemi bulandırır. o sütü veren ineklere dahi acıyorum. o küveti doldurtanları sütü seven kamyoncuya havale ediyorum.
gönül yazarın sıklıkla tekrarladığını söylediği hadise. allah muhafaza bir de kaymak tutsa kusarım ben oracıkta. sütle de banyo mu yapılır ya. ne de olsa nimettir. oraya buraya değmesi hayırlı değildir.
bülent ersoy' un klibinde görüp hafızamıza aldığımız hijyen ortamı. ancak ben hep o küvetin içi ayran ya da kreçli su ile doluydu diye düşünürüm, bülent ersoy'un ona buna sürekli hediye ettiği hediyelerin sahte pırlantalarla süslü olduğunu düşündüğüm gibi. şimdilik kendisini allah-ü teala ya havale ediyorum, bakalım sırat köprüsünden o küvetle geçebilecek mi ?
