Sözcüklerin seslerle birleşemeyip iç fısıltı olarak kalmasıdır. Bazen fısıltıların bile yokluğudur. içinizin tamamen boşatıldığı hissinde olmanızdır.Ya da bazen herhangi bir şeyi yeğleyemeyecek kadar seçimsiz kaldığınız anlardır.Ve belki de hepsi(dir)...
Bir şiirle civarından geçersek konunun;
Her şeyi biliyor gibiyim
ve her şeyin farkında.
fakat olmayan bir şeyler var hayatımda.
ıskalanmış fırsatları
ve yeniden başlamayı düşünerek,
kimi zaman küskün, kimi zaman kızgın,
boşveren bir bezgin, dibini arayan bir gezgin.
ne olmayı düşlerdim
ve ne oldum.
ne memnun ne de mesut
olmaya amacım olsa da kime gam?
hem dilimden düşmez, hem içimden gelmez.
hem içimden gelse cesaretim yetmez.
söyleyip isteyipte söylemediğiniz, söylemek istediğinizi kelimelere dökemediğiniz zaman içiniz tutulur. Buruk birşeydir aslında o anda kitlenip kalırsınız...
