bugün kan vermek için, kızılay avm'nin önünde duran kızılay aracına gittim. formu doldurdum, bekliyorum. biri geldi oturdu. iran vatandaşıymış. uzun uzun konuştuk. iran'ın baskılarından falan söz etti. dedim ki: ''iran'da atatürk'ü tanıyorlar mı?''
tanıyorlar dedi, güldü ve ekledi: ''atatürk sizi kurtardı, geriye dönüyorsunuz.''
başa gelen ilginç ve bir o kadar manidar olan olaylardır.
atalarımızdan gördüğümüz üzere kapıya gelen boş çevrilmez. ben de bugüne kadar cebimde olsun olmasın benden para isteyene az çok bir şeyler vermişimdir.
üç dört yıl önce almanca sınavına katılmak üzere beyoğluna gidiyorum. 4.leventte metroya inerken bir genç:
- "abi 1 lira verir misin, eve gideceğim" dedi.
metroya inen merdivenlerdeydim, genç ise çıkıyordu metrodan. acelem vardı ve elimle yok işareti yaptım. ama üç saniye sonra pişman olup bir kaç basamak atladıktan sonra geri dönüp merdivenleri hızla çıktım. genç adeta ortadan kaybolmuştu. sağa baktım yok, sola baktım yok. canım sıkıldı ve tekrar metroya inip trene bindim.
olay kafama takıldı ve babamı aradım. sınava gireceğimi belirtip dua istedim. o da "hayırlısı olsun" dedi. istediğim bir cevap değildi bu. daha etkili bir cümle bekliyordum. tabii ki aklım gençte kalmıştı. düzgün bir çocuktu, belli ki gerçekten ihtiyacı olmasa para istemezdi.
sabah sınavın yazılı kısmı vardı girdim ve yeterli puanı aldım. öğleden sonra sözlü sınav var. bir arkadaş ile alman kültür merkezi önünde sınav kritiği yapıyor ve kahve sigara içiyoruz. hararetli hararetli soruları tartışırken tam karşımda sakallı bir adam eliyle 1 lira işareti yaptı bana. (şu an yine tüyler diken diken)
ve ben salak ona da yok dedim yine elimle. arkadaşımdan istemedi bile ve gözden kayboldu. cebimde para olmadığından değil sınav heyecanından salladım adamı. ama tekrar pişman oldum ve 1 lira mevzusunu arkadaşıma da anlattım. o da keşke verseydin dedi.
öğleden sonraki sözlü sınav fena geçmemişti ama durum kritikti. bekledik bekledik ve sonuçta sınavı geçemediğim açıklandı. bugüne kadar yazılıyı geçip de sözlüde elenen yok bu kurumun tarihinde. dereyi geçip çayda boğulmuştum. ah dede dedim verseydim sana 1 lirayı geçmiştim şimdi sınavı.
iki üç saat arayla iki kişi benden 1 lira istedi vermedim. o kişi hızır veya değil ama bende hızır etkisi yarattı. onlara yardım etmeyince de ben açıkta kaldım. sonradan bu sınavı vermek için ankara yollarına düşecektim ki bu bana yüzlerce 1 liraya patladı.
özet: biri sizden bir şey isterse kılığı kıyafeti ne olursa olsun geri çevirmeyin.
izmir'de bir otobüs şöförü karşı şeritten gelen otobüs şöförüne araçlar hareket halindeyken "kaset" vermeye çalışınca, karşıdan gelen otobüs şöförünün yüzü dağıldı. bizzat şahit olunmuştur.
