kemalist klişe kümesi oldukça gani olmasıyla beraber, türk ve atatürk mefhumlarına yaptığı vurgularla meşhurdur. kendi entelijansiyasını kendi belirleyen, bazen içlerinden yükselen demokrat eleştirel çıkışları küçük bir aforoz operasyonuyla bastırabilme kudretine sahip olan kemalist literatür yalnızca ibretlik söz üretmekle kaim değildir; atatürke isnat edilen cümlelerin de fikir babalığını üstlenmekten utanmama gibi güzel bir huyu da vardır.
yerde ve gökte ne varsa atamız bununla ilgili bir vecize attırmıştır hissine kapılmayı amaçlayan öyle saçmalıklar vardır ki bu zorlama özlü sözler bazen atatürk ü bile zor durumda bırakacak absürtlüğe dönüşebilmektedir. ''türk şoförü asil duyguların insanıdır'' şeklinde insanın nutkunun tutulması için tasarlanmış olduğu her halinden belli olan esrarengiz cümlenin sahibi bir lider mi yoksa ortaokul sıralarında sevgiliye şiir yazma idmanıyla heyecan yaşayan onlu yaşlardaki bir çocuk mu anlayamıyorsunuz. bu yelpazeyi genişletmek için olmadık alanlara kayan kemalist vecize klasmanı neredeyse; soğuk içiniz, buradan açınız, saçak altında dolaşmayınız, personel olmayanın girmesi yasaktır.. gibi ikazların altına bile m. kemal atatürk imzası atacaklar.
evet doğrudur babalarını bilemeyeceklerdi, çünkü; bazı ülkeler var afganistan gibi, iki kere işgal edildi ve o çok savundukları tanrı yok onların yine, o sefil halinden kurtaracak...
bizim var o da kemalizm. bizi bunlardan kurtaracak!...
not,imla..
londrada norveçli bir arkadaşımın sosyal bilimler dersinde dünyanın önemli birkaç liderinin sözleriyle birlikte ezberlediğini duyunca şaşırmadığım cümlelerdir. elektronik mühendisi ve londrada burslu olarak normalde yıllık ücreti 70 bin sterlini geçen bir okulda okuyan bir adamın doğudan gelen bu sözlere bukadar kıymet vermesi ve konyadan vandan trabzondan çıkan liselilerin bu sözlere önem vermemesidir beni şaşırtan.
