insanın hem kendisi hem çevresi için ders niteliğinde olan olaylar.
2005 yılbaşı sanırım, üniversitedeyim. Gençlikle beraber gereksiz bir özgüven de var ve yılbaşı kutlaması için çok yakın bir aile dostumuzun otelindeyiz. Herkes tanıyor bizi, çocukluğumuz orada geçmiş, rahatız. Baya da içiyorum, gece yarısına doğru bende şiraze kaydı ama bir kız gördüm ki afet. Onun hatrına dedim az toparlayım kendimi, kahve falan içeyim, kendime gelirim, sonra da belki tanışırız. Ancak kahve içmeye diye gittiğim lobi barda bana birşey olmaz, iki tek daha atayım rahatlarım diye düşündüğüm için yine içtim. Neyse, hanımefendinin lobide tek başına oturduğunu görünce karşı masasına oturayım dedim, ufaktan bakıyorum ufaktan telefon ile ilgileniyorum ama gözlerimi tutamıyorum, ben orada sızmışım. Mal gibi uyudum kıza baka baka.
Sabah bir daha nerede görecem kızı, olan olmuş, boşver dedim. Kız ile bakkalda karşılaştım, meğer aynı mahallede oturuyormuşuz, üstelik otel sahibi dostlarımızın da akrabasıymış.
