Harfler, zamirler, sayılar, fiil çekimleri birbirine çok benzer. Bazı örnekler vermek açısından;
Arapça Elif, be, te, se, cim diye başlarken ibranice alef, bet, gimel diye başlar. Yunancadaki alfa, beta, gama da bu dille yakından ilişkilidir. Çünkü Yunanlar alfabeyi Kenan diyarında yaşayan sami ırkından bir millet olan Ticaretle uğraşan Fenikelilerden öğrenmiştir. Fenikeliler ise Filistin Araplarının ve Levanten yahudilerin atalarıdır. Yani aslında bu iki halk birbirine bir kuzen kadar yakındır.
Yine kelime çekimi de neredeyse birbirinin aynısıdır. Arapçada kelimeleri oluşturan sessiz harfler belli bir kurala göre eğilip bükülerek yeni kelimeler türetilir örneğin kitap sözcüğünün kökü ketebe ibranice katav ele alalım. Arapça yazdım ketebte, ibranice yazdım katavta şeklindedir.
Tüm zamirler de birbirine çok benzer. Ben, sen, o, biz, siz, onlar şeklindeki zamirler Arapça ene, ente, huve, nahnu, entu, Hum şeklindeyken ibranice; ani, ata, hu, anahnu, atem, hem diye yazılır.
Yani Arapça bilen birisi kısa sürede ibranice öğrenebilir. Veya tam tersi.
2 kardeş dil.
Bunlar tamamen birbirine benzeyen, birbirlerinden kopya çekmiş 2 toplum.
Bu yüzden günümüzde hala birbirleriyle düşmandırlar. Birisi diğerinin dinini kopyaladığı için ona kızgın, diğeri de "kopyalanmayı" kabul etmemek için ona kızgın. dininin uydurma olduğu ortaya çıkmasını istemiyor.
Bir de araplarla hiç bir tarafı yakın olmayan, arapların kültürü din diye kabul etmiş, araplara özenen, arap kültürü gibi yaşamaya çalışan ezik, aptal bir toplum var.
Bilin bakalım bu aptal toplum kim?
