"Yüreğim,
Toparlan gidiyoruz !
Ya da toparlandım gidelim !
Ârafta kalakalmak yakışmadı bize.
Bir adım atalım hadi,
Yâr deyip susalım.
Yârdandır deyip razı olalım."
temiz hava diyordu doktorlar, illa temiz hava
gülmüştüm bense ormancının verem olduğunu duyduğumda
devletin ona verdiği o yemyeşil üniformasıyla
bir kertenkele gibi gidip geliyordu koridorlarda.
ben de oradaydım, göğsümde hırlayan o köpek de
biliyordum elbette
baba yarısıdır ölüm, götürür bizi parka
geri getirmez ama kalırız oracıkta... *
edit: sabah olduğunu ben de duydum. bunda bir şey yok.
"Dizlerimizi kırıp kaderin karşısına oturduk. Ne diyecek merakla bekliyoruz."
hakkında "islamcılığın ekmeğini yiyor." tarzı söylemlerin de olduğu şair.
olaya o açıdan bakarsanız net sıçarsınız. şarkıcıları kürt, muhafazakar, ülkücü, dhkpcli olarak böldünüz, bari şairleri rahat bırakın be kardeşim.
Yaşıyorum beni meşgul etmeyin.
Bu bir cümledir. Fakat isterse dize de olabilir, özlü söz de. insan da böyledir. Ne isterse olabilir, hatta insan bile olabilir..
bakın ne diyorum, dünya
sekerek yürüyor, gözümden düştü ya
seviyorum aklımın almadığı şeyler.
titriyorum emin olduğum zaman.
evlerin, ev halkının ve devletlerin
gidiyorum bıraktığı boşluktan.
