türk dil kurumunun üzerinde yıllardır düşündüğü ama sonuca bağlayamadığı sorunsaldır. yoğun tartışmalara ve kavgalara sebep olmuştur.
-ipnesiz siz olum
-hayır ipne değiliz siz ibnesiniz
-ipne.
-git lan ibne..
çok mühim bir sorunsaldır. şivesel özellikler taşır. hatta ağızdan ağıza, nesilden nesle farklı varyantları olduğu da söylenmektedir.
kimisi ibne demeyi yani sözcüğü layıkıyla ilk hecede baskılı söyleyerek vurgu adabına uygun biçimde kullanmayı tercih eder ki türkçede temel kabul edilen istanbul ağzına göre de doğrusu budur efennim. bazısı ise daha farklı bir kıvama getirip sözcüğün ilk halini bozmuştur. yalnız öyle kalıtsal bir bozuş olmuştur ki dilden dile bu şekilde yayılmasıyla beraber yanlış yönlendirmelere maruz kalmıştır sıbyanlarımız. animallah küçücük veletlerin diliyle, dil gelişimleriyle oynamaktalar. allah taksiratlarını affetsin onların.
bir de sözcüğün eşanlamlıları vardır ki onları kullananlara haşa sözüm yok. homo, homoseksüel, gay, faggot, oğlan, oğlancı, gavat vs.
ibne olaya daha nezaketli yaklaşan vatandaşın söyleyiş biçimidir. ipne ise pekiştirmeli ibnedir; söylendiği zaman o götün iflah olmayacağı konusunda kesin yargı içerir.
"ibine" alternatifinin de unutulmamasi gereken sorunsaldir. soyle agiz dolusu bi ibine dedimiydin bitti gitti. sorunsal neyim kalmaz. ha bi de ayni kolerasyondan ibnetor versiyonu vardir ki tonlamadan bagimsiz, her daim ise yarar.
Baylar,
işbu noktada iyi bilinen bir örnek vermek gerekir.
zira osmanlıca bir sıfat olarak ibne veya ipne hakkında bilgi edinmek için daha önceki sayfalarda bahsini açtığım ibn-i sina beylere tekrar göz atılabilir.
kimine göre "b" ile "p" harfleri arasındaki nüans olsa da gerçekler farklıdır.
şöyle ki,
ibne, kelime anlamı olarak erkek homoseksüel iken,
ipne kelimesi, arkadaşlar arasında alelade takınılan bir sıfattır.
doğru yanıt ikisi de olmadığı için, boş yere sorun çıkaran sorunsaldır.
doğrusu ibn'dir efendim, arapça "oğlan" demektir.
örneğin ibn-i ali, "ali'nin oğlu" anlamına gelir.
