yıldırıma "allah kızdı" diyecek kadar yüksek kapasitede beyin kullanan kişiler tarafından, yağmurlara bakılarak "o kadar üzülüyor ki hep ağlıyor" denilerek çözülüp, sorunsal olmaktan çıkarılabilecek sorunsaldır.
uluhiyet kavramını kavramayan yani allah inancının neye tekabül ettiğini anlayamayan insanın bocalayacağı sorunsal.
ego kavramı insani bir kavramdır. allah gibi düşünebileceğimizi sandığımız bir inanca sahip olsa idik zaten biz allah'a değil mitolojilerdeki yarı insan uydurma tanrılara tapardık. bu soruyu, gidip paganist politeist din mensuplarına sormak gerek.
tanrı üzülür mü? empati kuralım değil mi?
her türlü eksikliklerden münezzeh bir allah inancına sahip birine ego, empati gibi kavramlarla sorunsallar üretmek; evet evet bunu olsa olsa bir ateist yapabilir.
edit: üzülmek, sevinmek gibi ifadelerde sembolik anlam ötesinde bir anlam ifade etmez mevzu allah ise.
insana özgü kısıtlı zekası ve sıfatlarıyla kendini tanrı yerine koyup düşünmeye çalışan, doğal olarak da paradoks içine düşen bir kişinin yarattığı sorunsaldır. nitekim senin ''e bu böyleyse tanrı niye böyle yapıyor? demekki şöyle şöyle'' tarzında vardığın sonuçlar subjektiftir ve sınırlı bilgi ve mantığın sonuçlarıdır. bunları genele ya da başka birine, hele hele yokluğu varlığa çeviren sonsuz kuvvete uyarlayamazsın, her zaman hatalı çıkar. sen hariç başka bir insanın bile hiç anlayamadığın huyları ve davranışları varken, tanrı'yı tamamen anlamaya çalışmak, anlamsız ve imkansızdır.
