ayşe arman'ın kızının saçlarını yıkama macerasını anlattığı köşesinde, okuyucuyu hüzünden hüzne gark eden, efkardan gömleklerin düğmesini yırttıran cümle. O kadar hüzünsel, o kadar duygu sağanağıdır ki ayşe arman'ın kızıyla olan ilişkisinin nasıl bir efsanevi, nasıl bir acılara meydan okuduğuna şahit oluyor okuyucu.
alya cık, saçlar no demiş, ayşecik saçlar yes. Sonra alya tekrar bastırmış, "i said saclar no" afferim alyacık, i said saclar no s'il vous plait deseydin de daha bir takdirle baksaydık, daha bir gururlansaydık seninle.
detay: olay örgüsü tam anlaşılmamış olabilir, şimdi ayşe arman kızı alya'yı banyo yaptıracakmışta, kızı saçlarının yıkanmasını istemediğinden "saclar no" demiş, ayşe kızımız "saclar yes" demiş, alya kardeşte nihayetinde öfkeden kudurarak "i said saclar no" kelime sarfiyatında bulunmuş, ayşe kızımız duygulanmış, ağlamış olay bundan ibarettir. gönül diyor ikisinin de ağzının ortasına tokatı vur şöyle, elinin izi çıksın. zaten hiç sevmem böyle büyük havalarında gezen kızları, anası kendi gibi yetiştirdiyse bu ülkeyi terk etme parolamız "alya" olacaktır arkadaşlar.. FAzıl say akp yüzünden değil ayşecik ve kızı yüzünden terkediyor zaten bu ülkeyi..
tanım: insanı düşündüren cümle.
bu cümleyi kuran kişinin annesi bir gazeteci* çok modern bir insan olduğu için doğal olarak çocuğuna küçük yaşalardan itibaren ingilizce öğretecek!. yalnız ben mi yalnış biliyorum biri beni bu konuda uyarırsa çok sevinirim türkçe yi korumak adına ilk iş gazetecilere düşmüyor mu?
