içine doğduğu dünyanın kurumlarıyla bağdaşmayı öğrenemeyen, iletişimsizliğin karanlığında yaşayan on altı yaşındaki bir genç kızın öyküsü...
Sana Gül Bahçesi Vadetmedim, deliliğin, resmi tanımıyla akıl hastalığının öyküsü: Deborah kimlik kavramını yitirip içine kapanmış, zengin düşlemi ve mizah duygusuyla yarattığı kendi düşsel dünyasına sığınmıştır. iki dünyanın çatışmaya başlaması, Deborah'ın akıl hastanesine "düşme"sine neden olur. Bundan sonra hastaneleri, doktorları vb. kurumlarıyla toplumun "kurtarma operasyonu" başlar.
Greenberg'in kendi yaşamından yola çıkarak yazdığı bu kitap, "akıl hastalarının gizleri" üzerine pek çok ipucu taşırken, toplumun yerleşik değer yargılarına çarpıcı bir eleştiri de getiriyor, böylece "normal" kavramını sorgulamaya götürüyor bizi.
I beg your pardon,
I never promised you a rose garden.
Along with the sunshine,
There's gotta be a little rain sometimes.
When you take, you gotta give, so live and let live,
Or let go.
I beg your pardon,
I never promised you a rose garden.
I could promise you things like big diamond rings,
But you don't find roses growin' on stalks of clover.
So you better think it over.
Well, if sweet-talkin' you could make it come true,
I would give you the world right now on a silver platter,
But what would it matter?
So smile for a while and let's be jolly:
Love shouldn't be so melancholy.
Come along and share the good times while we can.
I beg your pardon,
I never promised you a rose garden.
Along with the sunshine,
There's gotta be a little rain sometimes.
Instrumental break.
I beg your pardon,
I never promised you a rose garden.
I could sing you a tune or promise you the moon,
But if that's what it takes to hold you,
I'd just as soon let you go, but there's one thing I want you to know.
You better look before you leap, still waters run deep,
And there won't always be someone there to pull you out,
And you know what I'm talkin' about.
So smile for a while and let's be jolly:
Love shouldn't be so melancholy.
Come along and share the good times while we can.
I beg your pardon,
I never promised you a rose garden.
Along with the sunshine,
There's gotta be a little rain sometimes.
bir sizofrenin gozuyle dunyaya bakmanizi saglayabilecek enteresan bir kitap. sizofrenlerin yasadiklarina benzer ikilemleri yasarsiniz ara ara. ne gercek, ne degil bocalarsiniz kitap boyunca. fazla gercekci.. urkutucu bir hikayesi var. ama kesinlikle okunulasi bir kitap.
kitapta geçen ve de insanı yaralayan ,düşündürten bir diyalog:
deborah bileklerini bir leğenin içinde keser.çünkü iç dünyasında istemediği şeylerle karşılaşmıştır.annesi sorar:
a:kızım neden leğenin içinde kestin bileklerini?
d:kanımın benden uzaklaşmasını istemiyorum.
deborah ismindeki liseli bir kızcağızın şizofreni öyküsü.insanda değişik izler bırakıyor.kim daha zeki kim değili düşündürtüyor insana.hatta bir de "delilik az akılla olmaz" deyiminin doğruluğunu ispatlıyor tekrardan.
şizofreninin ve akıl hastanelerinin bilinmezliklerinin; "sıradan" insanların akıllarında yer etmesinde müthiş bir güce sahip; sıradışı bir romandır. edebiyatın farklı örnekleriyle tanışmak isteyenler için önerilebilinecek bir başucu kitabıdır.yazarı joanne greenberg kendi hayali dünyasını katmıştır kitaba. o dünyanın acımasız hiyerarşisinden kaçmanın nasıl olup da mümkün olmadığına şaşırır insan her satırında.
