homofobik bakış açısından sıyrılıp izlenmesi gereken film. çoğu heteroseksüelden gördüğümüz sapkınlığa tercih edeceğimiz türden masum bir aşk hikayesi var filmde.
Ewan McGregor'ın phillip morris'i, jim carrey'in ise dolandırıcılıktan hapishaneye düştükten sonra, hücre arkadaşına âşık olan bir eşcinseli canlandıracağı 2009'da gösterime girecek olan Steve McVicker'ın "Houston Chronicle" adlı kitabından uyarlanacak olan film.
jim carrey nin gay rolünü oynadığı gerçek bir yaşam hikayesinden uyarlanmış filmdir. güzeldir hoştur.. dramdır. jim carrey den beklemediğiniz oranda bir dram performansı vardır. yardır baba yardır.. *
2009'da vizyona girmeden direkt olarak dvd olarak satışa sunulan komedi-dram türünde amerikan yapımı film.
baş rolü jim carrey ve ewan mcgregor paylaşıyor.
doğuştan dolandırıcı steven russell,* hapishanede tanıştığı phillip morris * adlı mahkuma aşık oluyor. bu ikilinin imkansız aşkını anlatan film 102 dakika, ancak bu kısacık süreye, pek çok önemli mesaj sığdırmış.
"hiç izlemediğiniz türden, çok farklı bir aşk hikayesi."
jim carrey, zaten bildiğimiz gibi. filmdeki gay rolüyle, her türlü rolün altından kalkabileceğini bir kez daha kanıtlıyor üstad.
rolünün üstesinden çok iyi gelmiş. oynadığı karakter steve russel, liar liar, a series of unfortunate events, dick ve jane iş başında filmlerindeki karakterleri anımsatıyor. dolandırıcı, şirin ve son derece komik.
ewan mcgregor ise şahane. oyunculuğunun değeri gözümüzde bir kat daha artıyor. hatırlarsanız star wars serisinde obi wan kenobi gibi fazlasıyla erkeksi, savaşçı bir rolde oynadı. şimdi, onun tam tersini düşünün. işte öyle büyük oyuncu.
filmde pek çok küçük ve güzel ayrıntı var. detaylar çok zekice kurgulanmış, espriler usta düzeyinde. tabi bunlar jim carrey'nin oyunculuk yeteneğiyle birleşince, ortaya harika bir şey çıkmış. kısacası gidin, bulun, alın, izleyin.
gelelim filmin kritik noktasına.
filmin toplumun büyük çoğunluğu tarafından çekinceli görülebilecek kısmı ise, eşcinsel sevişme sahneleri içeriyor olması. ancak beyaz perdede heteroseksüel sevişme sahnesi varsa, ve o ne kadar normal görülüyorsa, bence homoseksüel sevişme sahnesi de olmalıdır. gayet de doğaldır. hatta geç bile kalınmıştır bu konuda. tabi bu türde pek çok hollywood yapımı yok da değil.
ancak toplumun gözünde bir tabunun daha gümbür gümbür yıkılmasına yardım etse keşke bu film.
sinemanın amacı da bu değil mi, kanıları değiştirmek, yeni hayat deneyimleri, farklı fikirleri göstermek değil mi?
