bir önceki konserine gidecek insan yok diye gidemeyişimin üzüntüsünü yeni atlatmış ve geçen konserinden sonra konsere gidecek insanı gelecek sefer için hazır bulundurmama rağmen bu defa da o tarihlerde ** olamayacağımdan beni yine mutsuzluğa sokmuş gruptur. *
chris corner'a hayran olmama vesile olan oluşum. müzikleriyle, sözleriyle her şeyiyle farklıdır. bi yerde çalarken duyduğumda -ki ne yazık ki sadece my secret friend çalıyor- gözlerimin parlamasına sebep oluyor. benimmiş gibi benimsediğimi farkediyorum. bazen etrafımda dinleyen yok diye üzülüyorum "hadi şimdi de you can be happy dinleyelim" diyemiyorum diye bazen de iyi ki yok diyorum çünkü paylaşamazdım. ama siz yine de kiss and swallow albümüyle başlayın bi yerden.
önceliği sahne şovu olan şahanemsi grup. git gide ülkemizde oldukça hayran kitlesi edinmeyi de başarmışlardır. geldikleri ilk konserde her ne kadar şapkası çalınıp bir daha gelmem dese de, artık düzenli olarak her yıl geliyorlar. ki bu sene ankara'da konser verdiler. hayranıyız her daim.
babylon'da öyle bir gece yaşatmıştır ki zamanında hala babylon'un kapısında "iamxxxxx" diye bağıran insanlar görmek mümkün. evet ben de oradayım. bekliyorum.
