Kurumsal kölelik. Birazdan patronum ergun beyin karısının arkadaşına doğum günü münasebeti sebebiyle kendim etiket fiyatlarına bakmak için dahi giremeyeceğim kıyafet mağazasından hediye bakacağım. Beğendiğim birkaç ürünün fotosunu çekip WhatsApptan onay alacağım. Garip işler.
Öncelikle başkaları adına çalışıyorsan eğer çalışmanın ne kadar saçma olduğunu öğretiyor. Kendi kendine konuşmayı öğretiyor ve seni acemi seviyeden alıp üst düzey kendiyle konuşmacı yapıyor. Ve en tematik konularından biri de şu oluyor; LAN KENDi iŞiMi YAPSAM HiÇ KOYMAZ ÇALIŞMAK. Sonra her şey bir döngüye dönüşüyor. Kahve, işler, tamam patron, efes malt, uyku, kahve, işler, tamam pasdtfaydcsdvaasd....
Kısacası iş hayatının insana öğrettiği tek şey; Cumartesi Pazar'ın önemidir.
(Ha bir de kargo şirketine iş yerinin adresini vermişsindir. Takip numarasından aldığın ürünün sana adım adım gelişini falan izler mutlu olursun.Böyle saçma şeylerle mutlu olmayı falan da öğretiyo ve kapitalizme dair her şey)
Herhangi bir işe sadece emeğinizi koyarak ortak olamazsınız. Olsa olsa dolgun ücretli bir işçi olursunuz. O nedenle bu yöndeki vaatlere inanmayın. Kaldı ki, ortak olsanız dahi yönetimi asla gerçek bir ortak gibi paylaşamayacağınızı da bilin.
Müsterilere güler yüzlü davranın. Fakat çok samimi olmayın. En ufak bir menfaatte aleyhinize dönüverirler. işinizi layıkıyla yapın ve iş ciddiyetinden ve disiplininden asla taviz vermeyin. Patron sizi; illegal yasal olmayan gayri meşru hileli ve yampirik işler yapmaya zorlasa bile buna hiçbir zaman müsade etmeyin. onurunuza laf söylenen yerde 5 dk dan fazla durmayın. Hiçkimseye sırrınızı açmayın. Eğer mecbur değilseniz Size zulmedene asla boyun eğmeyin. Kimseye eyvallah etmek istemiyorsanız, işinizi adam gibi yapın. Verilen görev ve sorumlulukların haricinde kimsenin işine de karışmayın rahat edersiniz.
Daha tıfılım 15-16 yaşındayım. işyeri satıldı patron değişti. Normalde cumartesi 1-2 gibi paydos. Herkes gitti yeni patron beni salmıyor. Dedi 6 ya kadar çalışacaksın. Dedim tamam. O iş bu iş derken saat geldi paramı aldım çıktım. Pazartesi oldu geçtim işyerinin karşısına (karşı fabrikada da babamla kardeşim çalışıyor) oturdum kapının önüne. Aldım elime çekirdek çitliyorum. Derken bizimki geldi. Dedi napıyosun? (El hareketi yapıyo bana) iyi dedim sen napıyon? (Aynı hareketi bende yapıyorum) rahatım hiç yerimden bile kalkmadım ama. Dedi ki niye işe başlamadın? Dedim ki işi bıraktım, canım da çalışmak istemiyor o kadar. Bu kıçına baka baka gitti. Bana farklı muamele çekersin hee. Al işin de senin olsun, paran da.
Hiç kimse patrondan taciz yediğini yazmamış memnumsunuz galiba arkadaslar
Yüzüne güldünüz diye bunu bilerek yanlış anlayıp mesajlaşma cabaları baslar tek dert yataga atmaktır ve bunu o kadar net belli ederlerki şaşarsınız konussanız bidert konusmasanız baska dert.
Beyaz yakalıysan eğer;
Her mesai bitiminde “küçük bir kafe açıp, ayda 4-5 bin lira kazanayım bana yeter” diye kendi işini yapma hayalini kurarsın ama bir türlü cesaret edemezsin.
yetki ve fırsat verdiğiniz insanların sizi ne denli ezdiğini iş hayatınızda görüceksiniz paranın insanları nasıl değiştirdiğine gözlerinizle tanık olucaksınız.
en yakın arkadaşlarınızda sırf sizi çekemediği için 2 3 lü gruplardan mobing yiceksiniz.
insanlarla nasıl uğraşacağını baş edeceğini öğretir işiniz gereği fazlaca insanla muhattap oluyorsanız ortalama iki haftada bir garipseyeceğiniz durumlar yaşar farklı karakterlerle denk gelirsiniz bi de her ne iş yaparsanız yapın aklınızı kullanarak yapmanız gerektiğini ögretır.
