bugün tepemi attırdılar işi bırakıp çıktım aval aval baka kaldılar. siz alışmışsınız her şeye eyvallah etmeye, sümsüklüğe. sizin gibi değilim, benim sahibim kendimim, kimseyle işim olmaz, kimseyi iplemem, paşa keyfim ne isterse onu yaparım.
yok abi yok, ben anladım ki yaz ayını sevmiyorum. her ne kadar bütün kış bulunduğum bölgeden yaz ayında başka yerlere çıkmış olsam da, geri aynı yere döndüğümde o nemi, bunalımı, bir boş vermişlik psikolojisi geliyor sanki. ha kışı çok mu seviyorum. hayır tabii ki. yaşasın ilkbahar. mevsimler işte, çokta üzerinde durma diyebilirsiniz. ama öyle olmuyor işte. hem fiziki, hem psikolojik tempoda önemli rol oynuyor mevsimler. çayırlı çimenli yerler lazım yaz'da.
araftayım sözlük içimdeki dünyadan tam çıkıp kurtuldum derken kötü bir olay oluyor yine kapatıyor beni kendime illa bir olay olmasına da gerek yok beni bu duygusal şarkılar,filmler,suretler ve yalanlar mahvetti düzelmeye çalıştıkça kendimi yoruyorum duygusuz gibi davranıyorum sırf güçlüymüş gibi görünmek için daha fazla kırılmamak için...yoruyor hemde çok tükeniyorum,suskunlaşıyorum ve en kötüsü de ne biliyor musun ?
sustukça içime kapandıkça insanlardan tiksiniyorum kendimden bile beni bu sonbaharlar mahvetti.
Kimsenin anlayamayacağı sorunlarım var. Empatik açıdan yaklaşılması imkansıza yakın sıkıntılarım var. Hisler ile alakalı. Toplum içinde paralize oluyorum bazen. Tamamen kitleniyorum. Panik atak geçiriyorum. Bu yüzden insanlarla olan bağlarımı koparmak durumunda hissediyorum kendimi. Algım bozuluyor. Gülesim geliyor. insanlar beni deli sanacak diye ödüm kopuyor. Mücadele ediyorum. Gizliyorum kendimi. Yoksa kimseyi yarı yolda bırakacak biri değilim. Kötü biri değilim. Arakadaşlarımı seviyorum. Ama ben hastayım ya. Hastalığa sığınmak gibi düşünmeyin. Bütün sosyal hayatımı öldürüyor bu durum. O yüzden kaçak hayati yaşıyorum. Yalnızlığı seçiyorum. Kendime uyuz oluyorum. Kimse beni yanlış anlamasın istiyorum.
gözlerimi kapatsam , 5 yaşıma gitsem;
-babaannemin sabun kokulu bana ördüğü yelek için teşekkür etsem
-annemin altınlarını bozdurarak yazdırdığı dersane için teşekkür etsem
-babamın ne yaparsam yapayım affedip ertesi gün kuzum diye beni yine sevdiği her gün için teşekkür etsem
-paraya ihtiyacım olduğunu anladığında utanmayayım diye eşyalarıma para sıkıştıran ve benim adımı en içten söyleyen dedeme teşekkür etsem
-hatalarımla kabul eden ve beni basamaklara arkamdan iterek çıkartan arkadaşlarıma teşekkür etsem
keşke kıymetini bilsek bu yaşa gelmeden , kaybedince burnumuzun ucundaki sızıyla kalmasak.
içinden geleni söyle, kalırsa yazık olur
Hayata küsüverirsin, hüzünler seni bulur
Bişeyler yapabilirsem güzel gözlerin için
Başından geçeni anlat, masaldır benim için
Hele bi gel, uzaklar sana gelir
Sen hele bi gel, bütün dertler bitiverir
Hep seni bulur, uzun zor sıkıcı günler
Yazık olur, hadi gel kurtar bizi
