yalnızlık, suskunluk, beklentisizlik, mutsuzluk, hayalsizlik, yorgunluk, utangaçlık, sıkılmak, burada yaşamak zorunda olmak, hep aynı cümlelerle konuşmak, sessizlik, altı çizilmiş metinlerin sinir bozucu okunmuş kitapları, isteksizlik, karamsarlık, aşkı birinin götürdüğüne ama geri getirmediğine olan inanç, başka şehirlere kar yağması, başarısızlık, isini sevmediği halde çalışmak zorunda olan bir insan olmamak, hafta sonlarını maç izleyerek geçirmek, en son ne zaman ve kime yalan söylediğini düşünmek, sigarayı mutfak penceresinde içince daha çok içine çektigini fark etmek, faturaların uçustuğu merdivenler, daha milyonlarca umutsuzlukla sarılmış bir yaşam, bunun farkında olmanın verdiği bir rahatlama, bunların merkezinde bir insan...ne diyebilirim ki? yapmak istediğimiz şeylerin sekteye ugraması da bu umutsuzluğun bir parçası olduğunu biliyorum belki de artık. birilerinin mutluluğu ve umudu benim umutsuzluğum değil. bana ait kocaman umutsuzluklarım var. kabul ediyorum. savaşmıyorum. artık bitti. kimseye bir şey kanıtlamak, kendimi önemli ve özel hissetmek zorunda değilim. sıradan, umutsuz bir yaşam formum var . belki de bunun farkında olmam bu umutsuzluğu silecek ve birçok şeyi değiştirecek kim bilir.
