1.
-
hiçbir şeyin aslında bitmediğine ve hep bir başka paralel evren olması gerektiğine inandırmak için kurulan cümlelerdir. lakayttır, nakavttır.
2.
-
ama ile biten her cümlenin öncesi önemsizdir.
3.
-
söylediklerin doğru olabilir, boşuna konuştun, seni dinlemedim bile . şimdi sus sıra bende cümlesinin başlangıcıdır.
4.
-
--faruk boşaldın mı?
++evveeaat
--e içinde ama
++aboov
5.
-
Seni seviyorum ama senden hoşlanmıyorum. (bkz: One Day) film repliği.
