sürekli olarak param olmadığı için kızılaya yürümem
akabinde cepte 2 lira olması
dönerken dolmuşa binmem, publarda arkadaşlarla oturup onların içmesi benim seyretmem
buna rağmen bir arkadaşın takılmak manasında pubdan çıkınca "hadi görüşürüz fakir" demesi
baya kötü oluyor insan
iki üniversite bitirdiğiniz halde zor bulduğunuz bir işte asgari ücretle çalışıyor olmak zorunda olmak, ailenizin yardımı ile geçinmeye çalışmak ve çocuğunuzun sizden bir şey istediğinde alamamanız.
not: çok şükür örnekteki kişi ben değilim ama bu kişilerden milyonlarca var. evet gözünüzü kapayınca yok da olmuyorlar.
öğrencilik zamanlarında sanırım mart ayının son günüdür. para suyunu çekmiş, son parayşa bir önceki gün sigara-ekmek-kola üçlüsü alınmıştır. peki bugünün akşamında nasıl ekmek yenecektir? tüm pantolon cepleri, sırt çantalarının küçük bölmeleri, mutfak çekmeceleri, hatta yatak altlarına kadar bozuk para aranmıştır. sonuç enteresan. bütün evden 1 lira çıkmamıştı sözlük. gurur yaptım borç istemedim. öyle bitti gün.
ilkokul yıllarıdır. arkadaşı beklerim kapının önünde, annesi içeri çağırır 'gel oğlum x kahvaltı yapıyor, biter şimdi çıkarsınız'. içeri girerim, sofraya bakarım, çay, margarin ve toz şeker. anne ekmeğe margarin sürüp üzerine toz şeker serpiyor. çocuk aklıyla anlamam neden böyle yaptığını. anneme anlatırım akşam olayı olduğu gibi, annemin gözlerinden süzülen yaşlar bana gerçeği öğretir.
Kız arkadaşla dışarı çıkılacaktır fakat maalesef cepte para yoktur. Sarraftan (bkz: insancıl) satın aldığınız Dragonlance serisi kitapları kiralamış ayağna geri götürüp depozitoları geri alınır.2 hafta sonra verdiğiniz kitabı kuzenin elinde görürsünüz. Hey gidi öğrencilik günleri
2010 yazı, aile evimizin balkonunda biraderimle geçmiş yad edilir. kah ağlanır, kah gülünür.
+ ... ya işte güzel abim, ne günler yaşadık beraber. bir de şey var unutmam, okula giderken ayakkabım soğuk geçirmesin diye tabana peçete yayardım. bir gün ayakkabım giderken patlamasın mı? beyaz peçete aralardan çıkıp görünüyor..
- ee sen ne yaptın peki?
+ napim, peçete görünmesin diye çamura basa basa gittim okula. okul müdürü de kızdı sonra "öküz yemleyip de mi geldin ahmet!" diye..
- hahaha oğlum sen de karton koyaydın peçete bu tabi görünür.
+ biz kartonları sobada yakıp ısınıyorduk o zaman abi..
bu entry (#11216574) sözlüğe girdiğimde karşıma çıktı, o şekilde geldim buraya. en iç burkan anlardan birisi de bu entrynin(#11216574) peşine şöyle bir şey görmek(#17152246). sözlük böyle garibanlık görmedi.
bu olay 3 4 ay once oldu bizim liseden biri buradaysa da ogrensin artik. Basliyorum biz 3 arkadas yemekhanede yiyoruz ogle aralari ama o gun doymamistik para da kalmamis tabi biz dusunuyoruz kantinde . arkadas dedi hadi lan yemekhaneye inelim gecen gun helva koyduklari yeri gordum yeriz dedi . ah ona uyan aklimi sikeyim . indik asagi bombostu ama bi masada 4 tane poset vardi birden zil caldi biz yukari ciktik derste aciz karinlar gurulduyo zil caldi kosa kosa iniyoruz amk somalililer gibi sonra bi baktik kalmis orda 3 poset baktik icinde oglenki yemekler vardi ( ciger pilav tulumba tatlisi ) yumulduk hayvan gibi tabi zil caldi ciktik hemen sonraki tenefus yine geldik masalarin ustu kir icinde . (onceden yemek dagitanlarla kavgamiz da olmustu baklava asirirken yakalanmistik) olum aha yarragi yedik dedim . sonraki ders cikmayip yemekhaneyi temizledik ve okuldan kactik.
edit : sonraki hafta yemekhanede yemedik.
Açsındır, eve yürüyerek gidiyorsundur, hoş evde de dişe dokunur yiyecek bir şey yoktur,
cüzdanını yoklarsın, 1 Tl ( o zamanlar kağıttı) görür ve sevinirsin, bakkala gidip nazo ekmek ve makarna alırsın.
Bu bile sevindirir seni.*
askerdeyken hastanede serum yemek için 1 gün kalmam gerekti. burası ilçedeki sivil hastane idi.
akşam yemek geldi ama çatal kaşık yok. kaşık isteyince hastalar kendisi getiriyor dediler. karnım da aç. yemeğin yanında portakal vardı. portakal kabuğunu fazla parçalamadan soydum. kabuğunu kaşık gibi kullanıp gelen çorba ve yemeği yemeğe çalışmıştım. o an kendimi gurbette yalnız ve çaresiz hissettim.
kucukken annem beni kasaba yolladiginda kosa kosa giderdim. yok yok et almak icin degil. bildigin kuzu kemigi...annem mercimek corbasi yapardi onunla. et niyetine, kaynarken kuzu kemiginin icinden cikmis ilikleri yerdik. tadi da pek guzeldi. o zamanlardan bilinc altimda kalmis olmali ki.. simdi ne zaman alisverise gitsem, market sepetine bir adet kuzu kol atiyorum.....
son gün hesabınızda 10 lira kalmıştır. bankamatikten parayı çekmek istersin, ama bankamatik sana 10 lirası kalmadığını, sadece 20 ve katlarını ödeyebileceğini söyler. yıkılırsın. sonra markete gider, o 10 liranın birazıyla sigara alırsın. kalan iki-üç lirayı götüme mi soksam diye düşünürsün.
üniversite sınavlarına parasız girmektir. eğer ki yoksa herkesin bir büfede çay içmelerini börek yemelerini tam bir garibanlık ile izlersin. uzaklaşırsın hacı abi . ikinci oturum zamanı gelene kadar boş boş yürürsün.
insanın aklına geldikçe hey gidi günler be nereden nereye denilmesine sebebiyet veren anılardır. Bu başlık nereden aklıma geldi. Bir yazar ev temizliğine giden annesinden utandığını yazmış ben ise hep gurur duydum beni okuttu ben de evlat olarak aileme ev aldım ama anlatacağım bu değil.
Annem yaşadığımız ilçenin zenginlerinden birinin evine temizliğe gidiyor, ailenin kızı da bizim sınıfta okuyor. Şaşırmayın özel okulda falan değiliz bundan yıllar önce özel okullar her ilçede hatta ilde bile olmuyordu. Neyse bu aile atmak üzere olduğu cam şişeleri anneme lazımsa kullan diye vermiş. Şişeler evimize geldiğinde baktım yabancı yazılar olan şişeler. Annem mutfakta yemek yaparken şişenin birini açtım içinde bir miktar sıvı birşey var meraktan içtim acı birşeydi. Aradan yarım saat kadar geçti fena oldum neredeyse bayılmak üzereyken apar topar hastaneye götürdü ailem. Doktor ne yedin ne içtin deyince annemin kızacağını da bilsem saklamadım evdeki şişeden bahsettim doktor o şişeyi istedi ve ailem hastaneye getirdi. Doktor korkacak birşey olmadığını bol su içmem gerektiğini söyleyip birkaç saat müşahede altında tutup eve göndermişti. Aradan yıllar geçti büyüdüm ve o şişede ne olduğunu daha iyi anladım. Annemin temizliğe gittiği evin sahibi adam yurtdışından dönüşte japon içkisi sake getirmiş. Ve ben şişenin dibinde kalan bir miktarı içmiştim. Şimdi hatırladığımda tebessüm ediyorum.
