Dün sınıfta sağlıklı sağlıksız besinleri anlatırken salatalığı sormuştum.
Bir öğrencim söz hakkı isteyip “öğretmenim o salatalık değil hıyar hıyaar.” diye haykırdı.
Aklıma geldi. Swhhh.
Bu saate kadar uyanık kalıp sabahlamak deyiminin hakkını vermişsinizdir. ishalli Karnınızdan yükselen gurultular rahatsız etmeye başlayınca önce bi' üşenip uyumaya dönersiniz. Beceremeyince de mutfağa gidip uğraştırıcı olmayan yiyecek bi'şeyler bakarsınız. Ama mutfak kottaki rutubetli öğrenci evi gibidir. Ne ekmek vardır (bayat dahi kabul edilirdi oysaki) ne de atıştıracak bir şey. Buzdolabının kapağını açıp göbeğinizi haldır haldır kaşırken yenilebilecek en uygun şeyle yani en uğraştırmayacak karşılaşırsınız. işte bunun adı hıyardır.
gerçek anlama salatalıktır ama hakaret etmek için kullanırız. aynı zamanda hıyarın yüzde 98i suludur. insanlardada böyle bi özelliğin olması kelimeyi cuk oturtur.
En sevdiğim meyvedir. Beni geceleri abur cubur alışkanlığımdan kurtarmıştır.
Ayrıca pazar'da hıyar almak için 2 kilo salatalık ver dediğimde pazarcı amcadan yediğim azarı hayatım boyunca unutamayacağım. 'Hıyar lan onun adı hıyar!!!'
Hayır asıl mesele şu ki o ünlemdeki 2. hıyar kelimesini vurgulamak için mi söyledi yoksa bana mı hıyar dedi onu anlayamadım.
(bkz: bu da böyle bir anım)
bazı mevaleler vardır değeri bilinmedik. hıyar onlardan biridir. ipe sapa gelmez isanlar için sıfat olarak kullanırız. oysa cacık, salata, söğüş olaraktan, candır hıyar.
