"ama böyle bir insana, öldü diye saygı duymamı kimse benden beklemesin.." cümlesinin sahibi olan yazar kişisi.
defne şu anda kendini savunamazken arkasından böyle konuşan hıncal uluç... siz de bir gün öleceksiniz. ve siz öldüğünüz zaman da size kimse saygı duymayacak, bunu bilesiniz.
tipik türk filmi sahnesi vardır,
bir yerin güzel ve dul kadınına bütün erkekler sarkar, kadın yüz vermeyince oranın tüm insanlarını toplayıp kadını taşlatırlar namussuz diye,
ben de diyorum ki, siz de keremin yerine kendinizi koyun öyle düşünün, hanginiz götürmezdiniz evinize anneymiş evliymiş diye...
yine bir taşlama hikayesi ve yine aynı "türk" filmindeki namus anlayışı...
hele de yazan kişiye de bak... az kaldı inanacağım... geç o işleri....
Dobra bir yazidir hic bi kimsenin yazmaya götünün yemedigi kadar. Ellerinden öperim yazaninda. Ama ben üzüldüm de bu ölüme, fakat herkes koysun bi elini vicdanina annesini de defnenin yerine koysun sonra gelin bana yok söyleydi de böyleydi diye.
hıncal uluç aslında hepimizin kendi içimizden konuştuğumuz şeyleri yazıya dökmüş. hepimiz sorduk içimizden; o adam kim? ve niye tanışır tanışmaz evine gitti ki? çünkü ölümüne anlam veremiyoruz. evet bunları hep sorduk. hak verilmeyecek hiçbir cümlesi bulunmuyor hıncal uluç'un yazısında.
amma velakin;
"ilker yasin solmaz ve 18 aylık bebeği kimse düşünmüyor" derken, "siz de onları hiç düşünmemişsiniz hıncal bey" demek istiyorum. yarın bu 18 aylık bebek büyüyecek ve annesini tanımak isteyip araştıracak, bütün bu konuşulanlar, yazılanlar bir bir önüne çıkacak. annesini keşke babasından dinlediği gibi öğrenmiş olsaydı o masum çocuk. belki bir evladın ölmüş anasına sevgisizliğini aşılamış oldunuz.
--spoiler--
ortada çok açık, çok seçik bir "ihanet" var.. hem de aşk aldatması bile değil. bir gecelik macera/ one night stand için, aldatılan bir koca ve unutulan bir bebek.
--spoiler--
şu cümleniz o çocuğu kim bilir ne hale getirecek hıncal bey.
keşke hepimiz içimizden konuşabilseydik. evet kimse o çocuğu düşünmüyor, siz dahi...
Defne Joy'u kırılan testi, Kerem Altan'ı kerata ilan eden , daha ceset soğumadan hesaba çekilen ve özel hayatı didimdidik didikleyen bir ülkede yaşıyoruz, hani "ölsem de kurtulsam" diye bir laf vardır ya, eger bu ülkede yasıyorsanız ölseniz de kurtulamazsanız.
objektifliği falan kalmamış yazar kişisinden çıkmış yazı. küçük kuzene gelince kerata, defne joy'a gelince hovarda. bu mu yani?
uluç'un bu yazısında sorguladığı bazı noktalarda haklılık payı olsada üslubunun yeni yetme, ilgi çekmeye çalışan yazarlardan farkı yok gibi. bir yazı ancak bu kadar itici yazılabilir ancak bu kadar kırıcı olabilir. açıkçası bende merhumenin o gece o herifle ne düzeyde olunduğu bilinemeyen bir mevzunun içinde oluşunu yadırgamıştım. bunun yanı sıra defne joy bir söyleşide kocasına aşık olduğunu hatta kocası başkasıyla nişanlıyken nişanı atıp kendisiyle evlendiğini söylemişti. bu mevzu neresinden baksanız soru işareti. herşeye rağmen göz görmedikçe ihanetten söz etmek çok yanlış olur. hıncal'ın yazısı olmamış vesselam.
Burada mesele yazılanların zamanlaması. Ortada tutulan bir matem var. Bazı şeylerin zamanı vardır. Fikrini söylersin ama önemli olan ne zaman söylediğin. Burada kim Hıncal Uluç, Denfe Joy Foster hakkında yazmasaydı ona "neden yazmadın?" derdi. Gündem var, hemen gündemi takip edelim. Biri hayatını kaybetmiş, hayatını. "Su testisi" örneği ne demek? Hitler öldü de arkasından mı fikrini söylüyor sanki. insan hayatlarıyla oynamamış, kimseye bir kötülüğü dokunmamış, sebebi ne olursa olsun vefat etmiş birisi... HAyır, tamam fikrin vardır, onun bunun herhangi bir kimsenin yerine kendini koyarsın, koymazsın ona da eyvallah ama zamanı mı? Acısı biraz hafiflesin be adam. Biraz dinsin. Sonra varsın olsun gündemi kaçırmış ol, gene yazarsın. Bu kadar mı koyardı sana gündemi kaçırman? Vefat mevzubahis, bu seferlik kaçsın be gündem Hıncal Uluç. Ayıptır, yazıktır, günahtır.
ortada iki ayıp var. bun ayıpların sahiplerinden biri ''su testisi su yolunda kırılır'' cümlesinin sahibi hıncal uluç. diğeri bir çocuk annesi, barda tanıştığı adamın evinde vefat eden defne joy foster.
kendisiyle çelişmiştir. haklı olduğu noktalar vardır. lakin büyüklerimiz bir şey daha demiş sayın uluç, iğneyi kendine çuvaldızı başkasına batıracaksın!
bir hıncal uluç yazısını onaylayacağımı düşünmemiştim. iki yüzlüymüş, yalancıymış, kızı yaşındaki kızlarla çıkıyormuş...bunlar ayrı mevzular. ama bu yazıda söylenen şeyler genel olarak doğrudur. değil diyenler kendilerini evet, defne'nin eşinin yerine koysunlar bir iki dakika...nasıl? acıttı mı? acıtır...
sanırım hıncal bey de su testisi gibi su yolunda kırılacak.. yakında çıtır ve genç bir mankenin yatağında ölü bulunursa hiç şaşmayalım. ha ozaman da arkandan konuşssak senin hoşuna gider mi sayın hıncal bey ?
fısıldanarak konuşulanları yüksek sesle dile getirmesinin kötü tarafını da dilim döndüğünce ben ekleyeyim. ne kadar iki yüzlü toplum olduğumuzu suratımıza çarpıyor. hakikatten bizim kadar çok korkan ya da tırsan bir toplum daha yok dünya üzerinde varsa da ben bilmiyorum.
iliklerimize işlemiş riyakarlık, yaşam biçimimiz olmuş. lafta büyük çoğunluk eşine, sevgilisine, partnerine sadık. aldatılmaktan nefret ediyor ama denk getirdiğinde hiç affetmiyor. tek gecelik ilişkilere hayır demeyecek kaç erkek çıkar şu sözlükte merak ediyorum doğrusu.
ölünün arkasından yazmasaydı iyiydi de demeyeceğim. iyi ki de yazmış. gerçek trollük budur. insanlara ayna olup gerçek yüzüne bakmasına neden olur.
hıncal' ı hiç sevmem, ancak bu onun haksız olduğu anlamına gelmiyor. defne' ye ne kadar sempatim varsa da hıncalın sorduğu soruları eminim ki "ölünün arkasından konuşmayın" edebiyatı yapan 9 köyün muhtarı da sormuştur kendine, ancak dillendiremiyordur sorularını.
evet, hıncal uluç un yazısı biraz ağır ama zaten gerçekler ağır olur.hıncalın tek yeptığı herkesin sessizce fısıldadıklarını bağıra bağıra gazeteye taşımasıydı.türk halkının evinde yaptığı konuşmaları taşıdı yazısına. bu durumda 10. köy sakinleri olarak diyebiliriz ki adam haklı beyler.
yazarın notu:eksileyecek olan yazar, hıncal uluç' un yazısına bir bakıp aynı soruları sormuyorsan kendine dürüst ol, buyur bas eksiye.
tiksindiren,midemi bulandıran yazıdır.ölmüş bir insanın kimsenin saygısına ihtiyacı da kalmıyor artık. önemli olan acılı ailesine, geride kalanlarına saygılı olabilmek,o satırları k.çının keyfine göre zırvalarken onları okuyan ailesinin ne hissedeceğini hesaba katabilmek ama bu duyarlılığı zaten hiçbi zaman hazetmediğim yazar bozmasından beklemiyordum.şaşırtmadı beni...
-genç yaşta ölen bir kadın için herkes üzülür.
-bir çocuk daha bebeyken hem de annesini kaybettiği için herkesin içi kıyılır.
-genç bir adam karısını kaybettiğinde herkes üzülür.
evet biz insanız, düşünülmesi bile üzerken insanın başına geldiğinde bu hüzne kayıtsız kalamayız.
hıncal uluç, sübyancı deriz, çok konuşuyor deriz, torunu yaşındaki bayanlarda gözü var deriz. haklıyızdır da belki deriz.
lakin yiğidi öldürüp hakkını vermek lazım, adam olaya defnenin kocası gözüyle bakmıştır.
başkalarının hayatına bu kadar karışılan bir ülkede ölen birinin ardından gelişi güzel sallamak bu olsa gerek.sayın hıncal uluç gencecik manken sevgililerinizle falling in love yada making love yapınız.başkalarının hayatlarına çamur atarak yada dilinize dolayarak prim yapılmaz.tek kelimeyle kınıyorum.
dedesi yaşındaki bir adamın sadece merhamet edip "alah rahmet eylesin" demesi gerekirken ki yaptıklarını bir kaç yıl öncesine kadar biliyoruz torunu yaşındaki hatunlarla, ne yani şimdi bunları söyledi ve ahlak abidesi mi oldu!!
