https://galeri.uludagsozluk.com/r/1735837/+
Objektife yansımış mutsuzluğumun sebebi birtakım aydınlanmaları yaşamış olmamdandı. Mesela üzerimde neden Ayfer ablanın kızının bana büyük gelen önlüğü vardı?
bunu okuyan herkes ile ayağımızın altındaki toprağa karışacak ve bizden sonrakilerin yaşamına tanık olacağız, milyonlarca canlıya yaşama sebebi vereceğiz..
ve öleceğiz, ölümden sonrasına emin bile olamayarak.
Beklenilen ilgiyi görmemek , sanki kendimize çalışıyoruz sadece ulan benim oldugu kadar senin de ihtiyacın var hayır durumum var işim var sıfatım yerinde ne ekgibim var anlamadım . (zeki müren - bulamazsın )
her sabah metroda gördüğüm işitme engelli küçük kızın,merakla ve biraz da utanarak konuşan insanların dudaklarına bakması.bir dahakine işaret dilinde kıza günaydın demeyi planlıyorum.
23. Doğum günümde erkek arkadaşım masmavi bir kuş almıştı. Küçücük bebek kus.
Dedim ne şanslı kuş yemi var suyu temiz seviliyor.asla ölmez dedim bu. Sonsuza kadar birlikte yaşarız. Ev kusu neticede ölmez.
Uçmayı bilmiyordu ben de,diğer kuşlardan neyi eksik benim kusum da uçar dedim. Bir nevi annesiydim sonucta ona herşeyi ben ogretmeliydim.
Sonra..
Sonra mavi kuş öldü. Hatta ben öldürdüm. Insan halimle şu ucamayan halimle ona niye uçmayı öğretmeye kalmıştım hala icimde derin yaradır. Ben uçmayı ogreteyim diye çırpınırken hayvan aslında halinden memnunmuş ucmamak için öldü. Sonuçta mecbur değildi uçmaya onu da anlamak lazım. Kuş olurken bile simyacı edasıyla bana ders verdi ya!
Sevgili maçı kuş umarım bir sonraki hayatında kafama sicma özgürlüğüne nail olursun.
her gün halkı düzen, ötv ile parmaklayan, maaşlara küfür eder gibi zam yapan,terörle mücadeleyi bırak terörü takip edemeyen,dış politika adına cumhuriyet tarihinin yüz karası olan,yandaşlarını ihya etmekte her şeyden başarılı olan,din tüccarlığında master değil doktora gerçekleştirmiş,bölücü köpeklere taviz üstüne taviz veren,cumhuriyet düşmanı,türk adını ağzına almayan,gazzeyi önemsediği kadar ülkesini önemsemeyen.arabı düşündüğü kadar türkü düşünmeyen bir partiye ya da hükümete halen gidip oy veren ön beyinleri gelişmemiş varlıklarla aynı ülkeyi paylaşmak.
kadın son bir saattir oturduğu kanepede ve son bir saattir yaptığı gibi avucunun içinde duran parayı tekrardan saymaya başladı...ve oturduğu kanepede yine ağladı sayım işi bittikten sonra.bugün evliliklerinin 1.yıl dönümüydü ve kocasının kopan saat kordonunun yenisini almak için bir türlü parası yetmiyordu.tekrardan tekrardan sanki artacakmış gibi sayıyordu ama yetmiyordu işte.sanki fakirlik darbeyle başa gelmiş gibiydi evlilikleinde.aslında böyle olacağını biliyordu ama sevgi mantığa yer bırakmamıştı onlarda...kadın o kordunu alabilmek için tek yolun en değerli şeyi satmak olduğunu biliyordu ama bir türlü dili dönmüyordu o karara.bir başka yerde onun da kocası aynı hezimeti yaşıyordu.eşi birşey beğenmişti ama o şeyi almaya bir türlü parası yetmiyordu.tekrardan tekrardan sayıyor ama sonuç değişmiyordu...fakirlik...derken kadın o,onu bozguna uğratacak kararı aldı ve evden çıktı...aynı dakikalarda kocasıda o anı yaşıyordu ve o da kararını vermişti.akşam olmuş kocası eve gelmiş herzaman ki gibi akşam sofrasında nelerin yapıldığı konuşulmuştu.derken sıra evlilik yıldönümüne gelmiş çatmıştı...kadın biraz mahçup bir şekilde hediye kutusuna aşık olduğu adama uzattı.acımsı bir gülümsemeden sonra hediyeyi açan kocanın gözleri dolmuştu ve oda hediyesini karısına uzattı.derken kadında avazı çıktığı kadar ağlamaya başladı.adam,up uzun ,simsiyah peri gibi saçlarına,karısının çok istediği o işlemeli tokayı almıştı ve o tokayı alabilmek için kordonu olmayan saatini satmıştı.kadın ise kocasına saat kordonu alabilmek için kuaföre gidip up uzun siyah saçlarını satmıştı.
