belkide bir insanın hayatında arkasına saklanabilecek ona tutunabilecek ve kendiyle betimleyebiceleği , acıdan duyduğu hazzı aynı güzellikle hüzündende almasıdır.şayet irç burkan acıların el lezizidir hüzün.kimi insana insan olduğu hatırlatır. yaşadığını hissettirir.
yeni yazar olacak romantik yazarlara 'nick' olabilecek söz öbeğidir. 3 kelime de derin anlamlar taşımaktadır ayrı ayrı.
insan
seven
hüznü
hüznü biraz hüsnü gibi duruyor ama olsun o da candır...
melankolik insan.garip bi şekilde hüznü sever.ya da o kadar alışmıştır ki hüzne,mutsuzluğa,ümitsizliğe artık mutluluk ona çok uzak gelmektedir.pozitif düşünme gibi şeyler boş gelir ona.o hüznü sever.tebessümleri bile hüzünlüdür.bakışları.geçmişi düşünür çoğu zaman.yaşanmamışlıkları ya da.
grunge akımıyla birlikte çoğu rockerın içine girdiği insan modeli. bu kişilerin beslendiği şeydir hüzün. ne kadar hüzün o kadar hayatın içine girme çabası.
Yaşam biçimi haline gelirse onu iyice benimsiyorsun ama neden ben böyleyim diyede sorguluyorsun nefret ediyorsun böyle olmaktan ama içten içede bu durumdan hoşlanıyorsun garip bir şey.
