ankarada ilk zamanlarimdi ... otobüsle diskapi altindag ulus istikametinden gecerken, huseyin kagitla o zaman tanistim. posterinde sazini almis bir shrek edasiyla bize gulumsuyordu. fakat bir gariplik vardi orada gulumserken o kadar kasilmisti ki portlegimsi gozleri fiskiracak gibi olmustu adeta. gomleginin kollarini kivirmisti. bizlere birsey gosterme cabasi icerisindeydi sanki.
ve o an gordum dovmelerini... onlari gostermekti tum cabasi, anlasilan. o marjinallik o durus ... oh my jesus...
çok sevdiğimiz bi abimiz oldu sonra, hayatı tesbih yapıp salladık.
