ilk grupta sol ideoloji ve siyaset adına on yıllardır chp'den başka hiç bir siyasi parti veya hareketi tanımamış, chp'nin birbirinden çelişkili eylem ve söylemlerinin etkisiyle kendisi de bir belirsiz bir çizgiye oturmuş, ama yine de "solcu" olarak tanımlanmaktan hoşlanan insanlar var. bu grubun deniz gezmiş gibi nazım hikmet gibi sosyalizm için yaşamış devrimci insanlara büyük sevgisi mevcuttur. ama asla sosyalist partileri, örgütleri desteklemezler. bir burjuva düzen partisi olarak chp'nin altı ok'undaki milliyetçilik virüsünün zihne aşılanmasıyla birlikte, sosyalizmin halklara eşitlik ve kardeşlik vaadeden sloganları ve iddiaları bu grubun insanına artık "küfür" gibi gelmeye başlar. ne demektir "halkların eşitliği, kardeşliği? "ne mutlu türküm diyene!" diye bir söz varken, mustafa kemal'in türklüğe dair onca övgü dolu sözü varken, mesela -ülkenin iki asli unsurundan biri olarak- kürtler nasıl türklerle aynı saygıyı aynı kurumsal kimliği hakedecektir? burada chp'nin sakat ideolojik çizgisi dolayısıyla seçmen, bir yanlış bilinç sahibi olmaya başlar ve tipik bir mhp'li refleksi göstererek ezilen halkın mücadelesini yok etmeyi, baskıyı ve inkarı savunurken bulur kendini. artık geçmiş olsun, kürt halkının saygısını ve desteğini kaybetmiş nur topu gibi bir "solcu"muz var.
ikinci grup: bildiğimiz milliyetçi faşist geleneğin militan temsilcileri elbette.
bunların zaten kendi partilerinin kuruluş sebepleri chp'yi yeterince milliyetçi bulmamaları ve bu partiyle o zamanlarda yaklaşmakta olan "komünist tehlike(!)"ye karşı yeterince başarılı olunamayacağı olduğu için, şimdi de geçmişte komünist bir partiyle (emek partisi) ilişkisi olduğu bilinen hüseyin aygün'ün chp'de olmasını, chp'ye karşı kendi faşist çizgilerini savunmak ve ilk grupta tanımladığım "kafası karışık solcu"ları saflarına çekmek için kullanmaktalar.
üçüncü grupsa, bu üstteki iki grubun birbirleriyle didişmelerinden faydalanan egemen sınıfın temsilcisi akp iktidarı ve onun şakşakçıları. bunlar için aslında hüseyin aygün'ün chp'de olup olmamasının bir önemi yok. önemi olan, bu adamın "muhalefet" denilen bu partiler (chp-mhp) arasında bir kavgaya neden olup olmadığı. ama elbette hüseyin aygün zihniyetinin chp çizgisine ve chp tabanına etki etmesi onları ürkütüyor. solu patronlarla uzlaşmak ve gericiliğe, emperyalizme eyvallah çekmek olarak değil, emek-sermaye çelişkisi'nin sonucu olarak ortaya çıkan bir ideoloji olarak gören, parti yönetiminin kapılarını işçilere emekçilere açan, kürtleri ve alevileri akp iktidarının devrilmesi için önemli bir dinamik olarak değerlendirebilecek bir akılın anamuhalefete egemen olması akp'yi rahatsız edecektir.
bunları hüseyin aygün'ü çok sevdiğim için yazmadım. kendisini seviyor olsam tkp'yi desteklemem.
kendisi çok zaman önce sosyalist saflarla yollarını ayırmış bir abimiz. ama bu saflarda öğrendiği evrensellik, insancıllık, eşitlik ve özgürlük gibi kavramları terketmediğini de gördüğüm için kendisini partisindeki karşıtlarına ve dışarıdan gördüğü salyalı saldırılara karşı savunma ihtiyacı hissediyorum.
--spoiler--
bir burjuva düzen partisi olarak chp'nin altı ok'undaki milliyetçilik virüsünün zihne aşılanmasıyla birlikte, sosyalizmin halklara eşitlik ve kardeşlik vaadeden sloganları ve iddiaları bu grubun insanına artık "küfür" gibi gelmeye başlar.
--spoiler--
