charles bukowski' nin tales of ordinary madness kitabından harika bir öykü. bir çok buk kitabını hatmetmiş bir olarak en beğendiğim 2-3 hikayesinden biri olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. pis moruk hala şaşırtıyor bizi, sarsıldıkça yeni parçalar dökülüyor. gracias avi pardo tabi.
not: hikayenin orijinal ismini araştırmama rağmen bulamadım. bulabilen olursa başlığı taşımak icap eder.