gideceğini hiç düşünmediğiniz, etle tırnak gibi olduğunuz sevgilinin bir gün sizi bir piç gibi orta bırakıp gittiğinde uzun zamanlar boyunca başınıza gelen duygu boşalması...
Bangır bangır ağlamanın bi alt seviyesi olur. ağlarken hüngür diye ses çıktığına şahitlik etmedim fakat böğürme esnasına ulaşıldığında bangır bangır ağlamaya geçiş evresi olduğunu görmüşlüğüm vardır.
vefat eden eski bir sözlük yazarının bir daha entry giremeyecek olması nedeniyle en son bir ay önce utanarak yapılan eylem. bu tarz şeyler sinir bozuyor haliyle. "koskoca eşek kadar adam olmuşsun ama salya sümük ağlayıp zırlıyorsun hiç utanmadan. ayıp" dedi şerafettin.
bazen sebepsiz yere hayattan sıkılırsin. hic bir şey anlamlı gelmez sana. boşa yaşadığını amaçsızca bi oraya bi buraya koştuğunu hissedersin. o an kendini bi odaya kapatmak herşeyden herkesten uzaklaşmak istersin. bir bara gidip içersin ve kimseye aldırış etmeden içindekileri dökercesine hüngür hüngür ağlarsın. ağladıkça rahatlarsın. sanki kötü olan herşey gözyaşlarına karışıp akıp gider öyle hissedersin.
hayatım boyunca çok nadir geldi başıma karakterim gereği pek duygusal biri olmayı beceremedim hep o güçlü olanlardandım ben ta ki sevdiğim kız bana göğüs kanseri olduğunu ve eğer göğüslerini aldırmazsa öleceğini söyleyene kadar ve ardındanda yok ben bunun yükünü kaldıramam kendine iyi bak senide bu hüzne sürükleyemem dedi işte o an artık daha fazla güçlü olamayacağımı gücümün her şeye yetemeyeceğini anladım ve belkide yılların birikmişliği ile hüngür hüngür ağladım bırak kendimi çocukluğumdan beri ilk defa birisi için ağladım he sonuç ne oldu ; ikna ettim aradan 1.5 yıl geçti olmadı yapamadık ayrıldık ama beni ağlatabilen kadın seni asla unutamam
