bugün

aklın, insanın değerine ve onuruna, insanlığa olan inancı olarak tanımlayabileceğimiz hümanizm, insanı evrenin merkezine yerleştirir, eğitimini, erdemlerinin mükemmelleşmesini, özgürleşmesini, bilgi ve becerilerini arttırmasını, hedefler. insanın yalnızca bireysel gelişimini ve mutluluğunu gözetmek yerine toplumsal gelişme ve evrimleşme için yön göstericilik işlevini de insana yükler. doğanın içinde aklın temsilcisi ve en erdemli varlığı insandır ancak bir koşulun sağlanması gerekir; insancılık.
insan sevgisi. Herkeste olması gerekir.
hümanizm, bilindiğinin aksine insan sevgisi, insan sevmek demek değildir, sevgi duygusunu hatta herhangi bir duyguyu içermez. rönesans'ta tanrı-merkezcilik yerine geliştirilmiş bir teori ve yaşam biçimi olarak insan-merkezcilik'e dayanır, sekülaristtir. yani ahiret, ölüm sonrası yaşam, tanrıya inanmak, günah gibi teolojik, metafizik kavramları geri plana atar ve yaşam, yaşamın tadını çıkarmak, özgürleşmek gibi ben-merkezli bir homo sapiens teoriyi benimser.

kaynak:felsefebilim.
italya'da ortaya çıkan fakat ülkemizde altın çağını yaşayan felsefi akım (!).
Mensup olduğumuz insan ırkını sevmek ve korumaktır,

Hükümdarların bizi bölmek ve aralarında paylaşmak için damgaladığı milliyet damgaları değildir bizim ırkımız.
Günümüzde kuruluşundaki düşünceden sapmış bir vaziyettedir ve insanı araç edinir.
Pragmatizm ile dirsek temasındadır, kapitalizm de sever onu.
insanlık ve toplum hümanizm maskesi altında denekleştirilir.
Örneğin; "change.org" çoğunlukla hümanist bir felsefe ile hareket ettiği ve kampanyaları buna göre oluşturduğu düşünülür; ancak denek olan toplumları inceler. Toplumların duygu durumlarını ortaya çıkarır, analiz eder; Türk toplumu neye duyarlı, neyi umursamıyor? irlanda toplumu şu düşüncede ve şu şekilde yönlendirilebilir. Vs. Vs.
(bkz: safsata)
üzülerek söylüyorum. biraz göt ayağıdır.
Bu topraklardaki hümanizm anlayışı pati kesmek, çocuk kaçırıp tecavüz etmek, kafaya levye, kriko geçirmek vs.

Eyyy hümanizm sen kimsin ya?
aptallıktır. insanlara acınmaz. ne kadar hümanist türkçü varsa anasını düdükleyeyim.
(bkz: polyannacılık)
(bkz: insancılık).

Sloganimiz şudur.

"Kendinden olani sev, ötekine saygi göster."
insan sevicilik değildir, insan merkezciliktir.
bir çeşit türcülük de denebilir.
insan, insan olduğu için değerlidir.

(bkz: Carl Rogers)
aşırısı başa dert açar.
orta asya ülkelerinde bu olguyu kendine düstur edinen insanların çok başı ağrır; ağrımaması için benimsenmesi gereken felsefe ''adamına göre muamele''dir.
tanım olarak doğrudan iyilik, güzellik değildir. hümanizm, bir evrensel akıl ve duyu oluşturma çabasıdır.

dinler ekseninde insanın konumu ve sosyal düzeni, yaratıcının vahyettiği, dogmatik ve hikmetli olduğu kabul edilen bilgiler ya da kurallarla belirlenir. tam da bu noktada hümanizm, yaşanan pek çok farklı dinin, hatta dinlere inanmayanların da varolması nedeniyle, hem bireysel hem de sosyal alanda, insan için ortak aklı, ortak iyiyi bulmakla ilgilenir. dolayısıyla beraberinde insancıl olmayı; hümaniterliği getirir.
Ilıklıkdır.
az sayıda insan hümanisttir.
Günümüz boş beleş, tüm değerleri top yapıp klozete atan tayfanın anlayamayacağı yücelik de bir akımdır.

Gel gel, ne olursan ol, yine gel diyeceğim, onu da anlamayıp geyiğini yapacaksın.

O yüzden kuştan ödünç alınan beyinlerin aklı ermez böyle işlere.
Sen sadece ye, iç ve s.ç, o kadar!
ırkçı, ayrımcı, ideolojik takıntılı ya da toplumla sorunu olan eziklerin karalamakta birbiriyle yarıştığı üst düzey düşünce ve yaşam biçimi.
Bir şeye varolduğu için bile saygı duymaktır. yargılamadan ve ne yapmış olursa olsun eğer yaşıyorsa buna değecek bir şeyler vardır diye düşünerek yapmaktır bunu. Kibri ve öfkeyi yenmektir. Hangi devirde yaşarsanız yaşayın olması gerekendir.
Cihangir solcularının ve liboşların sömürdüğü değerli kavram.
insan sevicilik değil, insan merkezciliktir.