tarihin oluşumunda insan ve insanın içindeki temel duygular etken olduğunun savunulduğu düşüncedir.
Bu felsefenin kurucusu Herder olup 1787'de yayınladığı ''insanlık tarihinin felsefesi hakkındaki düşünceler'' adlı eserinde hümaniter tarih felsefesinin ilkelerini ortaya koymuştur.
insanlar dil, din, renk ve başka bakımlardan farklı olsalar bile onların içinde ortak bir insanlık duygusu vardır.insanlık dediğimiz bu ortak duygular tarihin oluşumunda asıl etkendir.insanın içinden gelen istekler de tarihi olaylar üzerinde içten ve müstahil etkilidirler.insanın kendisine öncelik vermesi ondaki insanlık duygusunun noksanlığından değil, sadece bir sıralama yapmasındandır.insanlık düşüncesinin tarihi olayların oluşumundaki yeri çoğu zaman siyasetçilerin dilindedir.Eylemlerinde yoktur.Fakat felsefe olarak insanlık düşüncesi belirsiz de olsa bütün insanlarda yaşamaktadır.Çünkü tarihteki birçok olay diğer felsefi görüşlerin ışığında izah edilememektedir.insanın içinde mutluluk önceliği diyebileceğimiz bir gerçek vardır.Buna göre insanlar önce kendileri yaşamak hem de iyi yaşamak isterler.Ancak daha sonra öteki insanları düşünürler.Bu gerçek tarihin her devrinde görülür.
