aslında bu başlık; " kapitalist sistemde hükümete süngü çeken müteşebbis olmak " olacaktı ama malum nedenlerle bu şekilde yazıldı.
bir savaş anında, tarafların birbirlerine sıkacak kurşunu kalmaz ise 'göğüs-göğüse muharebe' başlar. böylesi bir koşulda tek silah; tüfeğin ucuna takılan süngü ile o süngüyü hasmının göğsüne saplayabilme eğitim ve becerisine sahip olmaktır. en son alternatif olarak denenebilecek bu savaş yöntemi; aynı zamanda, en çok asker zaiyatının gerçekleştiği bir yöntem olarak da bilinir.
son günlerde, bu duruma çok da benzeyen bir olayı birlikte yaşıyoruz. tanınmış bir müteşebbis, 'don kişot' vari bir eda ile ve yanında sancho panza ertuğrul olduğu halde yeldeğirmenlerine* karşı saldırıya geçmiş bulunuyor. sahibi olduğu tüm medya kuruluşlarının her organı ile büyük bir muharebenin başladığının ve sonucun kanlı olacağının sinyallerini veriyor.
her ne kadar kötü olsalar da kapitalist sistemler, belli bir kural ve intizam dahilinde yürürler. bu temel kurallardan en önemlisi ise şudur; 'yutamayacağın lokmayı ısırmayacaksın'.
şöyle bir dönüp tarihe baktığımızda;
- hükümetlerle ne kanlı-bıçaklı ve ne de can-ciğer kuzu sarması olmanın, ciddi müteşebbislere kalıcı avantajlar sağladığını görmek mümkün olacaktır. hatta, tersi duruma çok sayıda örnek bulunabilir.
bilmemek değil öğrenmemek ayıptır. sistemin kurallarını bilmiyor iseniz, rahmi koç'a, güler sabancı'ya, bu konudaki genel teamülleri bilen eski kurtlara sorun zira, onlar her devrin müteşebbisi olmayı başarabilen insanlardır.
aksi takdirde; göğüs göğüse muharebenin hangi sonuçla biteceğini kimse tahmin edemez.
