Şehirler arası otobüs yolculuğu yaparken o kısacık molalarda tanışıp 10 dk beraber çay içerek hayatın gidişatından sohbet edip buruk bi vedayla ayrılarak hatıralarda iz bırakan o güzel insansın.
Ben dostumu arkadaşımı unutmam. Başın ne zaman sıkışsa gel "yapıştır Gandalf" de bu deli çocuk topal ayağının bastığı yerden ot bitmeyen, horasan'dan tebriz'e arap bırakmayan timur gibi olur.
Gönlümün Kral dairesinde yaşayan en güzel yazarlardan.
diyalog bu.
çok dürüst amk.
kalıbımdan utandım.
iki saniyede değiştirdi beni lan hipnoz etti.
kamyon arkası yazısı gibi hayata tutunmuş ben -bacımlı -ablama ne vereyim tarzına döndüm.
ben bu zihniyeti anlamıyorum.
yok geberene kadar da anlamayacam bak.
bana kızıyor. tamam olabilir. ama ben boşnağım diye tüm boşnak halkına sövüyor.
olum bu nasıl mantık?
bu neyin kafası?
bilmem kaç milyon boşnak ile benim düşüncelerim aynı mı? biz hepimiz birer bireyiz, ayrı ayrıyız. bu nasıl bir dar görüşlülük.
