anlayışın, sevginin, hoşgörünün, barışın, kardeşliğin, huzurun, saadetin, mutluluğun ve daha nice güzel şeylerin kaynağını belirleyememiş ve doğal olarak çıkmazlar içinde kah oraya tos, kah buraya tos divaneler gibi döner dolaşırdık.
en azından şu bir gerçek ki ateistcikler sataşacak bir kutsal bulamazdı. çok şükür ki efendiler efendisi peygamber efendimiz varki ne insanların gerçek yüzünü onun sayesinde de öğrenebiliyoruz. /s.a.v) efendimiz diyor ki; ben ayna gibiyim kim bana bakarsa bende kendini görür diye. onun için insanların ne halde oldukları ortada, özellikle de inanmayanlar...
bence dünya şimdikinden daha iyi olurdu. din için adam öldürme yok, ayrıştırma yok. kan söylemi yok, öfke yok.
ha, muhammed'in isa musa gibi türevlerinin de etkisinin kırılması gerek tabi bunun yapılması için. hoş, yakın gelecekte olmasa da, birgün nasılsa onsuz farklı bir düzene geçilecektir.
