yıllar yıllar önceydi, dünyaya bir güneş gibi doğdu. amcası doğduğunda onda farklı bir ışık olduğunu anında farketti. bütün aile bu mucizevi çocuk karşısında heyecan ve mutluluğu harmanlayıp güzel günler geçiriyordu. gel zaman git zaman küçük muhammed büyüdü. amcası şehrin ileri gelenlerindendi. onun eğitimini en iyi şekilde devam ettirmesini istiyordu.
6 yaşında mandolim, 8 yaşında keman, 11 yaşında geldiğinde ise tam bir piyano ustası olmuştu. bunların yanı sıra heykeltraşlığa ve ressamlığa da ilgisi aşikardı. bu zannatkar ve başarılı çocuk pek çok seçkin okuldan teklif almasına rağmen mahallesinin derme çatma okulunu tercih etti. ona neden? diye sorulduğunda ise,
"devir kötü birader. elin gavurunun yanında ne işim var, mis gibi sazımda sözümde yaşar giderim burda" diyordu.
gel zaman git zaman baktım çocukta tık yok. gittim babasına dedim, "usta bu çocuğu sanayiye verelim, sazla sözle olcak iş değil bunun olayı. hiç değilse 2-3 araba toparlar yolunu bulur, size yül olmaz." adamın aklına yatmış olacak ki verdi çocuğu sanayiye. iyi ki de vermiş. 1 blok komple çocuğun şimdi trabzon sanayide. öngörülü adamım vesselam.
neyse konuya gelelim.
hazreti muhammed, islam peygamberi. vefat ettiği o elim yıllarda peygamber efendimizin naaşı sahabilerin iktidar kavgası sebebiyle 3 gün 2 gece bekletilmiştir. böyle bir saygısızlığı tasvip etmiyor ve sahabileri kınıyoruz.
kaynak: ibni Kuteybe Dineveri, Taberi, Ömer Rıda Kehhale.
