Atatürk'ün dahi Dünyanın en büyük insanı olan hz. muhammed'in ayetleri kitap haline getirmemesidir. peygamberimizin zekası ve ileri görüşlülüğünden şüphemiz yoktur ama öleceğini bildiği halde neden ayetleri kitap haline getirmemiştir ve bunu sahabelerden birisi bir araya getirip kuran-ı kerim'i oluşturmuştur.
surelerin-ayetlerin yerlerini, sıralarını hz. muhammedden daha iyi kimse bilemez ve bir sahabe bunu ne kadar iyi bilebilirde kuran-ı kerim'i oluşturur? bilindiği üzere arapça çok farklı anlamlarda türkçe'ye çevrilebilir. bir nokta ve bir hareke bir çok cümleyi değiştirir. sahabe bunlara ne kadar dikkat ederek kuran-ı kerim'i yazdı?
peygamberimiz bunu yapmamışken bu işi sahabenin yapması ne kadar doğru?
peygamberimiz, inananlarla birlikte namaz kıldığı dönem her namazda sureler tekrarlanıyordu. öyle bizim yaptığımız gibi fatiha'dan sonra nas, felak, ihlas gibi kısa surelerle geçiştirerek kılınmıyordu namazlar. hatta saatlerce kılınan, sabaha kadar süren yatsı namazlarından söz edilir.
günde 32 rekat namazda rüku esnasında sık sık surelerin okunması söz konudur. 1 ay boyunda 5 vakit namaz kılan bir arap bile haliyle kuran'ın pek çok ayetini duymuş, ezberlemiş oluyor. bir de bu durumun 22 yıldır yapılmış olduğu gerçeği var.
ayriyetten kur'an kitap haline o dönem getirilmese de pek çok ayetin, ceylan derisi yahut parça parça olarak yazıya aktarılmışlığı söz konusu.
Kuran-ı Kerim en baştan kitap haline getirilmedi çünkü insanlar ezberliyordu, kağıt kalem gibi aletleri bulmak kolay değildi(o zamanlar kağıt yerine ceylan derisi kullanılıyordu. buda çok maliyetliydi.). ne zaman ki müseylemetül kezzab 70 hafızımızı öldürdü o zaman kitaplaştırmak ne olursa olsun şart oldu. çünkü Kuran-ı Kerim'in diğer kitaplar gibi bozulması/değiştirilmesi istenmiyordu.
