zehirlenmenin kronik etkileri olduğu da iddia edilmektedir.
rasulullah (s.a.v.) kendi hastalığı hakkında şöyle demişti:
"hayber'de yediğim yemeğin acısını hâlâ duyuyorum. şu anda, kalbimin damarının koptuğunu hissediyorum." ( buharî, sahih, kitabu'l-mağazî, bab: 83; darimî, mukaddime, bab: 11; imam ahmed, musned, vl/18. )"
hz. peygamber'in (s.a.) zehirli etten yeyip yemediği hususunda ihtilâf edilmiştir. rivayetlerin büyük çoğunluğu, allah rasûlü'nün (s.a.) o etten ye-diği, bundan sonra üç yıl yaşadığı ve vefatına sebep olan ağrısı için de şöyle dediği yolundadır: "hayber günü koyundan yediğim lokmanın acısını zaman zaman hissederdim. işte bu anlar o zehirden dolayı kalp damarımın benden kesildiği anlardır."
peygamber efendimiz -aleyhissalâtü vesselâm- da, zehrin tesirinden kurtulmak için, iki omzunun arasından kan aldırdı. (buhârî, cizye, 7; müslim, selâm, 45; ibn-i hişâm, iii, 390; vâkıdî, ii, 678-679; heysemî, vi, 153)
allâh rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem- üç sene sonra, vefâtı esnâsında hastalığının bu zehirden olduğunu ifâde etmiştir. (hâkim, iii, 242/4966)
yalandir yanlıştir. evet peygamberimiz hastaydı. ama ebu bekire benden sonra sen geç dememiştir. kırtas olayı vardır orada söyleyecekti, ama hz. ömer bizim elimizde kuran olduğu sürece ne yapacağımızı biliriz dedi sen yorulma dedi. hz. peygamber hastalığında imamlık yapamadığı 1u vakit namaz da yerine ebu bekiri geçirmiş. bu ondan sonra ebu bekirin yerini alacağı konusunda işaret olmuştur. sahte peugamberler ise muhammed mustafa(sav)ın ölümünden sonra cikmistir.
