hz. hamza Müslüman olduktan sonra, eski hayatını da değiştirmiş ve dinini hakkıyla öğrenmeye azmetmişti.
Hatta bu azim onu daha da ileriye götürecek ve canından çok sevdiği sevgili yeğenine şöyle diyecekti;
"Ey Allah'ın Peygamberi, ben sana katından vahiy getiren melek Cebrail'i kendi asli şekil ve
suretiyle görmek isterim."
Bu merak tıpkı Hazreti Musa'nın Rabbini görmek istemesindeki mesele gibiydi. Amcasının isteklerini
mümkün olduğu kadar yerine getirmek isteyen Efendimiz (S.a.v) ona sordu;
"Onu görmeye tahammül edebilir misin?"
Yiğit Hamza başına gelecekler hususunda henüz yeter derecede tecrübeye sahip değildi, ama en azından
böyle bir şeye teşebbüs etmekten geri kalmadı;
"Evet, dayanırım"
Efendimiz derhal emir buyurdu;
"Öyle ise yere otur bakalım."
Cebrail müşriklerin Kabe'yi tavaf edecekleri zaman elbiselerini üzerine koymayı adet haline getirdikleri
kütüğün üzerine indi. Peygamber Efendimiz (S.a.v) Hamza (R.a) 'ya buyurdu;
"Kaldır başını ve bak!"
Hamza baktı, fakat Cebrail (A.s) 'in zebercedden yeşil cevhere benzeyen ayaklarını görünce,
dayanamayıp arka üstü yere düşerek bayıldı.
