Rüzgar susmuş ses vermiyor nedendir
Sen gidince hayat benim çilemdir
Seven gönül yar kıymetin bilendir
Gökyüzünde duman duman bulutsun
Söyle seni kalbim nasıl unutsun
Ay doğmuyor bulutlara darılmış
Benim gönlüm umutlara sarılmış
Bu aşkımız ağaçlara yazılmış.
Ömrümüzün son demi son baharıdır artık
Maziye bir bakıver neler neler bıraktık
Küserek ayrılırsak olur inan ki yazık
Maziye bir bakıver neler neler bıraktık.
turk sanat musikisi nin bilesik makamlarindan birisidir. yani birden fazla basit makamin bir araya gelmesinden olusur. bu yuzdendir ki segah ve saba makamlari gibi acayip dokunaklidir. ismini huzun kelimesinden almistir.
(bkz: diyemem derdimi bir baskasina)
ağlamak istenildiğinde, kederli zamanlarda dinelenen şarkıların makamı. denize bakan balkona kurulan bir rakı sofrasına eşlik ettiğinde dünyanın en büyük zevkidir.
notayla gezer iken lay lay lay
bir vakit,
kaybetmek
sora sora bulamamak...
fikir çokluğunun meydaşı
yalancı yalnızlıkların tekili
nerden baksan
bir oyalanma
bir avunamama
bir donuklaşma
bir yeter artık soluklanalım virgülü,
o değil de
ne tarifi zor
ne tahayyülüne bile isteksiz
ne uzak ve ne gamsızdın
ordan bakınca.
perdeli klasik gitarla çalındığında kulağa gayet hoş gelen fakat bu makamda si nin 1 koma bemol olmasından ve klasik gitarda natural seslerin sadece 5 koma bemolleri olduğundan dolayı biraz orjinalinden sapan, ismi hüzünden gelen, ağlatan makam..
