bir çok nedeni olup hiç açıklayamadığınız, ansızın gelen , sizi anlamasa da dinleyen biriyle -en azından- konuşmadan geçmeyen, dağınık, bulanık halet-i ruhhiye.
fiziksel sağlığın bozulması kadar insanı yıpratan, ruhsal sağlığı ciddi bir biçimde tehdit eden insanlık durumudur. bu duruma düştüğünüz an, zaman geçmiyor, dünya dönmüyor, hayada dair en ufak güzel bir şey yok ve bu durum sonsuza kadar devam edecekmiş gibi gelir. bir çıkmaz ile karşı karşıya kaldığınızı hissedersiniz. tabii, eğer ciddi anlamda huzursuzsanız! o yüzden, bu durumu deneyimlemek kimseye önerilemez...
hiçbir şarkının iyi gelmediği, karnın acıktığı halde canın yemek yemek istemediği, nedenini bilinmeyen şüphelerin kafa tasında ağırlığını hissettirdiği, yatağın içine yumulup zorunda kalmadıkca nefes bile alınmak istenmediği, birilerini kaybetme korkusunun da üstüne meze olarak geldiği, ağzın konuşma işlevini kimi zaman unuttuğu, melankoliklikle mazoşistlik arasındaki ince çizginin görüldüğü, ensenin ürperip başın ağrıdığı, sürekli uykulu hissedildiği halde gözlerin asla tam kapanamadığı, anlamsızlığın anlam kazandığı yerde zenginliğin yoksulluğa dönüştüğü, ilacı asla belli olmayan, dervişliğe atılan ilk adımın bulunduğu özge hâl.
içinden çıkılmaz hale getirdiği hayatı, belli bi zamandan sonra anlamlandırandır. nasıl mı. orasını tam çözemedim henüz, çözersem söylerim. bi de, huzurluysan huzurlusundur huzursuzsan da huzursuz...gerisi oyalanmalar. fazla da yorma koç...durul..dalgalan malgalan ama durul yani siktiret...prezervatifin de varsa koya mına gitsin..yak bi de sigara.
insanı dalga dalga kaplayan, geldiği yön, varacağı istikamet belli bile olsa, yine de bir belirsizlik taşıyan duygu.
katlanılabilirliği anatomik değil ruhsal dengeyle alakalı olup genellikle insanda ne denge bırakır ne de sağlıklı düşünme yeteneği. huzur gibi işlevsel değildir terstir çünkü huzura. denk düşmez hiç bi işlem sonunda paydalar aynı olsa da.
insanın içine sinen en sinsi ve en kavruk hislerden birisidir. kimileri huzursuzluk nedeniyle oturup koca koca, sayfa dolusu yazı yazarken (ki şüphesiz ki tolstoy'un, oğuz atay'ın ve daha nice kişinin yolda olmasını sağlayan da huzursuzluktu) , kimisi ise kendini sokaklara atmayı tercih eder. huzursuzluğun belli bir başı ya da sonu yoktur. belirsiz bir şekilde başlar ve yine belirsiz bir şekilde sona erer. geriye ise kimi zaman, birkaç tütün dumanı kalır; birkaç entry ve hiç çekilemeyecek olan kısa filmlere replikler. huzursuzluk eli ayağı düğüm eder, yorar.
huzur halinin olmaması durumu. içten yükselen sıkıntı, yaşama dair kuşanılan hoşnutsuz tavırlar, için daralması, ruhun içten çıkıp özgürlüğe kavuşmak isteği.
