insanın bilip bilmeden, kendini tanımadan ettiği dualar kabul olduğunda vardığı gerçek. bir bardak su bir dilim ekmek ve huzur. kalabalık yok, stres yok, gereğinden fazla insan yok, dert yok. huzur var. gerisi boş. çap büyüdükçe dert de büyüyor vesselam.
18 yasında ne istediğimin farkına vardım. Sanırım bu cokta uzun sürmeyecekti. Gürültülerin varlığı beni hep sessizliğe itti. Sessizlik huzuru yarattı, huzur sıradan bir yaşamı. Bu sıradan yaşam aşkı gerektirdi. Bir hikayem vardı hepsi burada bitti..
Her şey para demeyen bi adam lazım. Olgun eğlenmesini bilen. 1+1 ev. minik bir masa. ufak salata tabağımız, kızarmış sardalyalar, ufak bi rakı. minik mumlar. hafta sonu çalışmaktan yorulmuş birlikte soluklanan iki insan. Bi gün sakin, bi gün deli gibi eğlence. Belki bi sahil kenarı. ikişer bira. derdimi tasamı unuttursun, hayattan bezdirmesin kimse be. valla.
gec farkediyoruz gec. hirslarimiz isteklerimiz bitmiyor. hayaller yetmiyor.
oysa huzur olsun. az bi is. tutkulu bir ask araba ev bile istemez.
aski doya doya yasayamadik. yarim kaldi eksik.
duygular ikinci el oldu.
en zorlandigim sey bir kizla sifirdan en bastan tanisip konusmaya baslamak.
asil mutluluk huzur basit yasammis.
