Huzurun hem iç hem de dış dinamiği vardır. içsel olarak insanın huzurunu etkileyen faktörler hem insanın geçmişte yaşamış oldukları, yaptıkları/yapmadıkları (pişmanlıklar) ve geçmişi ile kendisiyle barışık olmasıdır. (ideal yani olmak istediği benlik ile gerçek benlik arasında uçurum olmaması) Bunun yanında gelecek kaygısını optimal düzeyden daha üst seviyelerde yaşamak da insanın huzurunu bozacaktır mutlaka. Dışsal faktörlere gelecek olursak bunlar da çevresel kaynaklar olup sizi sürekli hakir gören, yaptığınız her işe karışan, sizi kıskanıp ayağınızı kaydırmak isteyen kötü niyetli insanlar; burunlarını her şeye sokan gereksiz akrabalar bunlardan biridir. Bir diğeri ise geçim sıkıntısı. Bu ayın sonunu nasıl getireceğim, kirayı nasıl ödeyeceğim gibi dertler olmayınca doğal olarak insan huzur bulur.
Bundan dolayı huzur bulmanın yolları bana göre şunlar: geçmişimizle ne olmuşsa olmuş ne yaşanmışsa yaşanmış deyip barışmak. Uçuk pembe hülyalara kapılmamak. Gerçekçi olup buna göre yol almak. Bir hobi sahibi olup bir şeylerle kendimizi meşgul etmek. Çevremizdeki gereksiz ve sinir bozucu insanlarla -özellikle kendisini ilgilendirmeyen konularda ileri geri konuşan akrabalar- ilişkiyi kesmek ve olmazsa olmaz dediğimiz para. Para saadet getirmez diyenlere bakmayın. Bal gibi de getiriyor tabi ki parayı nerede nasıl kullanmasını bilene efendim. Bunun yanında genetik hastalıkları ve insanın hayatını olumsuz etkileyen, eğitim ve iş dünyasında verim ve yaşam kalitesini azaltan sosyal fobi gibi faktörlerden bahsetmedim. O da başka entrynin konusu olsun, evet.
Kendine ve başkalarına tamamen dürüst olmak, şeffaflık değil dürüstlük. Evet biliyorum bazıları için dürüstlük açıklanması gereken bi durum. Ne diyim, sayınız azalsın.
