herhangi bir beşiktaş maçında takımın için tribünden ölesiye bağırmak. siyah beyaza olan aşkını anlatmak için daha fazla bağırış, daha fazla huzur demek.
güneşli havada yağan yağmur, pencere hafif açık, rüzgarla beraber toprak kokusu giriyor içeri; işte huzur. yanında bir de türk kahvesi varsa işte o zaman tahin, pekmez olur.
hani nescafenin içine kremayı basıp birden karıştırınca çıkan hafif ılık köpük yığınını sönmesin diye ağzını bardağa dayayıp höpürdetirsin ve "hüpff" diye sesin çıkmasıyla dilinin ucunda kremamsı mayışık bir tat kalır ya.. heh işte huzur o.
