Adam işsizdir yada tembel, para yoktur borç gırtlağa kadar çoktur, büyük bir iş hanında ki ofislerden birine girer yardım istemek için.
Şans bu ki sekreter yerinde yoktur, patron görünümlü adamın odasının kapısıda açıktır o da içeri girer.
Telefonda görüşmekte olan patron, adamı buyur eder karşısındaki deri koltuğa. Konuşması bittikten sonra buyrun der. Adam utana sıkıla derdini anlatmaya çalışırken patron adamın yine telefonu çalar. Adamın, patron kişi telefonda konuşurken beklemekten utancı daha da büyür. Kalkmaya karar verir, bana müsaade ben gideyim yine uğrarım gibi bişeyler geveler ama patron kişi el hareketiyle otur otur yapar. Adam umutlanır hafif tebessümle yine gömülür koltuğa.
Patron kişinin konuşması biter kusura bakmayın buyrun der tekrar. Adam baştan anlatır derdini. Patron kişinin yüzü değişir eli kolu hareketlenir çok yoğunum başka zaman uğrayın der adama. Zaten utanmış olan adam daha da mahcup olur. Adam gitmek için kalkar hızla kusura bakmayın beyim der, patron kişi sinirlenir bu sefer hem sen nasıl girdin içeri der. Kapı açıktı girişte kimse yoktu gibi bir şeyler söylemeye çalışırken adam, patron kişi bağırır Ebru hanım, Ebru hanım..
Adam boynu bükük sessizce çıkıp gider..
