kimliğin olduğu yerde huzur vardır bir gülümseme,merhaba,pastanedeki bir bardak çayla sıcacık Simit manzarada güzel bir gün varsa işte orada huzur kollarının arasında kedi gibi masumdur.
kim mi o?
benim için kızlarım ya sizin huzurunuz hangisi?
"mümtaz ilk defa söze karıştı:
-iyi ama, niçin benim yazmamı istiyorsun da kendin yazmıyorsun?..
-gayet basit. sen hikayecisin. yazmaktan hoşlanıyorsun. rollerimiz ayrı. ben sadece yaşıyorum!
-ben yaşamıyor muyum? bu suali mümtaz en yumuşak sesiyle, yoksa öldüm mü? der gibi sormuştu.
-hayır, yaşamıyorsun; yani benim gibi değil. sen bir noktaya çekilmiş gibi yaşıyorsun. geniş ve parlak hayallerin var. zamana hükmedeceğim diyorsun. kendine yarayacak hiçbir şeyi kaybetmemek için çırpınıyorsun. bu bana yarar, bu yaramaz, diye ayırıyorsun. istediğine bakıyor, istediğine bakmıyorsun.” adeta kendi kendine konuşuyordu. ikide bir öksürüyor, her öksürükten sonra aldırmayın geçer... der gibi başını sallıyordu. “senin behemehal kendinin olmasını istediğin bir dünyan var. yapmacık da olsa onda kalıyorsun. ben senin gibi miyim? ben sefil, maddi, ayyaş, vazifesinden kaçan bir adamım. benim ömrüm biçare bir israftır. su gibi akıyorum. hastayım, içki içiyorum; evlat babasıyım, yüzlerini görmek istemiyorum. kendi hayatımı bir tarafa bırakmışım, her an başka bir insanın derisinde yaşıyorum. bir hırsız, bir katil, bacağını sürükleyerek yürüyen bir zavallı, hepsi, her gördüğüm canlı mahluk, benim için ayrı ayrı davetler oluyor. beni çağırıyorlar. hepsinin peşlerinden koşuyorum. bana kabuklarını açıyorlar, yahut ben onlara vücudumu açıyorum, fark etmeden içime yerleşiyorlar, elimi, kolumu, düşüncemi zaptediyorlar, korkuları, vehimleri, benim korkularım, vehimlerim oluyor, geceleyin onların rüyasını görüyorum. onların azabıyla uyanıyorum. sade bu mu? bütün inkar edilenlerin azabını içimde yaşıyorum. her düşüşü tecrübe etmek istiyorum. bizim bankanın kasasını, bana emanet edilen kasayı kaç defa soydum biliyor musun?”
hic bi zaman anlamini derinden hissedemeyecegimi cok iyi bildigim huzur kelimesinden baska uygun bisey bulamiyorum yarattigim catiya. hani herkesi altina topladigim,yanim'daysa guvendeler demek olan catim. benim bi yanim huzur olabilir mi ben bi kere onun ne oldugunu hic bi zaman sahip olmadigim icin cok iyi biliyorum. senin o bebekten vardi. sarildin,sevdin,oynadin,kirdin bi tarafini attin bi koseye,kayboldu gitti o. ben her bir sac kivrimini,isigin her zerresini,golgesini,tirnagini,poposunu ve naylon kumas elbiselerinin desenine kadar hala aklimda tutuyorum o kirtasiye vitriniyle. simdi sen soyle bana, biseyi iyi tanimak icin ona sahip olmak mi gerekir yoksa asla olamamak mi. soyleme vazgectim. benim zaten kucukken hic bebegim olmadi sömürüsündeyim su an.
benim o herkese, 'yanimdaysa guvendedir' kontrol manyakligim aldi kendini dere kenarinda yikanan bi camasir gibi vurdu kayalara,taslara ve puff! dagittim herkesi simdi. sahip olmazsan asla kaybetmezsin fikri bi ampul gibi belirmis kafamda kimbilir ne zaman da ben simdi yapayalnizken evimde,oylesine dalmisken dusunceye,farkettim. yoksunluğu fikrinden ödüm kopan ne varsa,derhal cikarmisim hayatimdan meger.
boyle de bi kader yazmissin ya,mubarek gün ne sövsem olmaz simdi. huzurla oturacaktik altinda catimin,elimde degil, elim ayagima dolasinca korkudan, yiktim.
huzur insanın bir dert tasa olmadan veya düşünmeden anlık olarak kendini rahat hissettiren yüreğini arabadan aniden yokuş inmiş gibi hafifleten bir histir. kalıcı değildir.
Daha eli topraga degmemis, bir kez bile ahira girmemis, yabani hayatin zorluklarindan bihaber şehirli bohem bireylerin nedense sürekli doğal hayatta, teletabis mekanlarında, kırda koyde aradıkları bir garip şey.
He amk he. Oraya gidince çok huzurlu olacan. Mis gibi hayat, temiz hava, falan fistan diil mi.
Bok huzurlu olursunuz amk. Orada karnını nasıl doyuracagini, nasıl yaşayacağını biliyon mu? Ayrıca instagram, snapchat, twitter neyin de olmayacak ha?
Nah yaşarsınız orada. En fazla 1 hafta kalın cildirirsiniz. Sizler parmaklarinizin ucundaki ışıklı şeyler olmadan, AVM ye gidip selfie çekmeden, yepyeni kıyafetler alıp ona buna caka satmadan huzurlu olamazsiniz. Ahmaklar.
