sultan ahmet camisi imamı yaşlı amcadır. allah'ım o nasıl bir muhabbettir, nasıl bir ses tonudur. amcanın iki dakika muhabbeti, senelerce yanında kalıp camiye hizmet eden talebe olasını getiriyor insanın.*
suskunlugumu paylasabilen, hic bir acıklama beklemeden, soru sormadan, rahatsızlık duymadan sabırla sadece bekleyendir, gozumun icine bakarak yalan soylerek beni incitmeden kendi gibi olan yalin dır, artık umudumu kaybettigim an da karsıma cıkan beklentisiz, sarıp sarmalayan, her daim yanımda oldugunu bildigim, limon gibi ruhumu sıkmayan daraltmayandır.
her bakıma optimist olan kişi, polyana ile yakından bir bağı olduqunu düşündüğüm zaat-ı muhteremdir. çevresindekileri mutlu etmek adina kendini hiçe sayan insand..
Poli = olsun abicim bak bi tane daha var.
kurulan cümleyle birlikte X kaygılarindan eser kalmamiştir.
kendi içinde huzuru bi şekilde yakalamış insanlardır.
içinde fırtınalar kopan, aklında binbir tane sıkıntı dolaşan, kendini karşısındakinin varlığına odaklayamayan kişi huzur vermediği gibi varlığıyla daha bi sıkıntı da yaratabilir.
"benim derdim bana yeterdi" dersiniz.
siz mutluyken mutlu, siz üzgünken hem üzgün hem teselli veren, siz zafer kazanınca sizden daha çok sevinen, korunma altına alınması gereken birkaç iyi adam.
bazı şarkıcılar, sanatçılar, yazarlar, konuşmacılar size huzur verir. ama geçici bir huzurdur bu.
kalıcı huzuru sadece sizi gerçekten seven ve önemseyen insanlar verir. karşılık falan beklememeleri bu huzuru arttırır. aile, dostlar, sevgili...
ama en çokta anne. kimse anneyi geçemez bu konuda.
geçemeyeceğini annesini kaybedince daha iyi anlıyor insan.
üstüne titreyen sevgili, kol kanat geren dost, en ışıltılı gülümseme, en sıcak sarılış, en güzel şarkı, en muhteşem ses, en insanı alıp götüren şiir, hiçbir insan ve insan eseri ürün anne kadar huzur veremez .
kendiniz anne baba olup mutluluğun ve huzurun doruğuna çıksanız bile, annenize sarılırken herşey daha başkaydı diye düşüneceksiniz.
sizi bir kale gibi koruyabilecek olanda insanlardır. huzurun olduğu yerde güven vardır, samimiyet vardır çünkü. en zor en sıkıntılı zamanlarınızda sığınacağınız bir limandır bu insanlar.
genelde sizi hiç yorum yapmadan ve yargılamadan dinleyebilme erdemine ulaşmış insanlardır. bu insanların samimiyetine de güveniyorsanız yanlarında huzur bulursunuz.
"arasam mı, aramasam mı?" sorusunu, kendinize sordurmayan insanlardır. istediğiniz an, telefonu elinize alıp, gönül rahatlığıyla, numaralarını tuşlarsınız. rahatsız olmazlar. tam tersine sevinirler ve zaten aramanızı bekliyorlardır. duygularınıza ve arama hakkınıza ambargo koymazlar. en önemlisi, onlar da sizi arayıp sorarlar.
yanında susabildiğin insandır. insan bazen yalnız kalmak istemez ama durmadan konuşmak da istemez. işte bu huzur veren insanlar seninle birlikte saatlerce soru sormadan oturabilendir. Seni de hiç konuşmuyorum, adama ayıp oluyor diye düşünmek zorunda bırakmayandır. Sayıları azdır ve kıymetlidir.
yaşlı insanlardır. kulaklarının duyabileceği kadar yakın mesafelerine sokulup, sessizce beklersiniz, yanlarında eğlenecek bir şeyler aramadığınızı, susarak da öyle candaşlık yapabileceğinizi gösterirsiniz. sonra birkaç soru sorarlar, soruları ne kadar ehemmiyetle cevaplarsanız onları o kadar önemsersiniz, can kulağıyla dinlemeye o kadar hazırsınızdır. sonra başlarlar bir ucundan hayatlarının, genelde yalnızlıklarının tek sebebi olan kaybettikleri eşlerinden başlarlar anlatmaya, ''cemal bey de şöyle yapardı, allah rahmet eylesin'' derler. çocuklara geçerler, torunlara geçerler. bu arada sizin hayatınızı hiç sorgulamazlar, ee biraz da sen anlat hep susuyosun demezler. aklınız onların anlattıklarından başka hiçbir şeyle meşgul olmaz. geçmişin güzelliğiyle tüyleriniz diken diken olur. arada bir de ya türkü patlatırlar, ya da sanat müziği şarkısı o çatallanmış sesleriyle, en güzel ses oymuş gibi gelir insana,doğan bebek ağladığında sevindiği gibi sevinir bu sesi duyunca. bu insanı sıkıyor muyum acaba, uykusu geldi mi acaba diye düşünmenize gerek kalmaz yanında, uykusu gelince zaten rahat rahat söyler. aralarda öylece susabilirsiniz, huzur!!! dersiniz.
herkesin anlatacak bir hikayesi vardır ama en güzelleri yaşlılarınkidir.
