insanın Bazen dünyanın en tatlı sohbetlerine şahit olabileceği yerlerdir.
Bir arkadaşımla birlikte Bir kaç kez bayramda çok sevdiğimiz ortaokul ingilizce hocamızı ziyeret etmiştik. Hiç evlenmemiş, yapayalnız dünya tatlısı bir kadındı. Başlangıçta çekinmiştik, çok dramatik gelmişti durum bize. ama sonra bizi tanıştırdığı arkadaşlarıyla ve sohbetleriyle çok eğlendirmişlerdi. Kalkmak bile istememiştik. Üstelik her biri, kimin ziyaretçisi olduğu fark etmeksizin gelenleri nasıl ağırlayacaklarını bilemiyorlar.
Sanılanın aksine Yaşlı insanlar, evdeki babanneler veya annanelerimiz gibi sürekli olarak hastalıklarını veya dertlerini anlatmadıklarında çok eğlenceliler.
Adında algı olan tuhaf bir oluşumdur. Hiç huzurlu değildir. insanların artık ebeveynlerinden kurtulduğu başından attığı bir yerdir. Pek bi ısınamadım bu yerlere nedense duyunca aklıma hep darp ve bakımsızlık gelir.
su siralar full makyaj ergen kizlar koalalara yasam dernegi baskani edasiyla ziyarete gidip dergiye konacakmis gibi fotograf cekinip instaya koyuyolar yeni moda bu sanirim. akil fikir..
Aklı başında ve maddi durumu iyi olan insanlar için, paralı huzur evi iyi güzel bir yerdir. Babaannemin komşusu olan bir yaşlı emekli karı koca vardı, en son iyice yaşlanıp günlük işlerini yapmaya güçleri yetmeyince "evde yemek, temizlik, alışveriş gibi şeyler zor oluyor. Yeşil bahçesi olan bir huzur evine yerleşelim, hem orada arkadaşlarımız olur." Düşüncesiyle huzur evine yerleşmişler.
Aklı başında olmayan yaşlı insanların durumu ise farklı. Anneannem halihazırda yaklaşık 90 yaşında ve alzheimer, bazen hiç kimseyi tanıyamıyor. Akli durumunun iyice kötüleştiği geçen yıldan beri bir ay bizde, bir ay teyzemde kalmakta. Anneannemi huzur evine teslim edemiyoruz çünkü orada da abuk sabuk şeyler yapar da döverler diye endişe ediyoruz. Allah kimseyi hasta bakım evlerine ve başkasının eline düşürmesin. Elden ayaktan düşürmeden emanetini alsın.
