dayatılmış ya da öğrenilmiş ya da seçilmiş,şekli ne ise ne, ama tutsaklığa değer bulunup,önünde saygıyla eğilinen hüznün esaretini kabul etmek...
Tek saçma ve sapan ile herhangi bir turnayı gözünden vurmak gibi bir niyetim yoktu.
Zaten yarasa ve baykuştan başka uçuşan şeyler görünmüyordu beynimin simsiyah göğünde..acılar denizi dememiş boşuna şiarını sevdiğimin şairi..neyse,,lafı uzatmak istemiyorum ama ya kelimeleri;kelimeler??
Kelimeleri uzatmak istiyorum,sündürmek istiyorum,orasını burasını çekiştirmek istiyorum..bana faydası olmayan o harfler birlikteliğinden yeni ilişkiler çıkarmak istiyorum;
Kimin için..senin için? onun için?..benim için?..evet benim için..sadece..benim için;.
Ben? Ne kadar ben'cil bir kelime..ben !!nice sen'lerden vazgeçebilmiş ama kendinden geçemeyen..neyse vazgeçtim zaten bu vazgeçmelerden;.
Dışarıda köpekler havlıyor..bi nevi dışavurum&; "hav"lıyor;
Peki ya insan,.peki ya sen ,ben, o; havlayamıyoruz bile..doğru düzgün&;
Çok net ve açık..-havlamak-..harbi bir şey...mert bir şey...
insancıklar ise konuşuyor boyuna boyuna boyuna..gereksiiiz gereksiz..
Gerek siz, gerek biz;.o kadar çok ve boş konuştuk, ki;gereksiz..
işte bu yüzden boş olmayan zamanlarımda havlamaya çalışıyorum hüznün dilinden;
..çok açık ve net;.Hüznün köpeği oldum...
